Śviatłana Kul. Bohavy žarciki. Bajka

«Nu niejki korč — taki ty, bracie, brydki!
Kryvyja ruki i kryvyja łytki,
Dy rohi, dy kapyta na nazie,
A zzadu chvost hadziukaju paŭzie.

Ci to ślapy ja byŭ, ci to stamiŭsia,
Ź jakoj chalery ty na śviet źjaviŭsia?
Pierarablu ciabie. Malitva. Post.
Namoliš kryły — dyk adsochnie chvost»

Maliŭsia čort, biŭ kapytom padłohi,
Stačyŭ uščent jaho, a potym rohi,
Dva kvołych krylcy pačynali rost,
I voś narešcie advaliŭsia chvost.

«Dy niešta šaravaty ty, dy kvoły,
Niahiehły niejki. Nie zusim z aniołaŭ.
Mo, lepš biez kryłaŭ. Daj pierarablu.
I viedaješ… Mo, lepiej — na Ziamlu…
Mo, lepiej ja takim ciabie pakinu —»

Tak na Ziamli źjavilisia mužčyny.

7.03.18

0

0

0

0

0

0