U milicejskaj mašynie, jakaja trapiła kala Dobruša pad ciepłavoz, nie paciarpieŭ tolki pjany debašyr
Na prafiesijnaje śviata ŭ try siamji milicyjantaŭ z Dobruša pryjšła biada. Napiaredadni Dnia milicyi, 3 sakavika, mašynu z supracoŭnikami miascovaha RAUS źbiŭ ciepłavoz. «Kamsamolskaja praŭda ŭ Biełarusi» raskryvaje padrabiaznaści niaščasnaha vypadku.
— Na pierajeździe ŭ rajonie vioski Krasnaja Buda milicejskaja mašyna patrapiła pad ciahnik. Adzin z supracoŭnikaŭ RAUS zahinuŭ na miescy, dvoje — u balnicy, adzin ź ich u vielmi ciažkim stanie, — raspavioŭ «KP» hamialčanin Alaksandr, jaki vypadkova daviedaŭsia pra zdareńnie i pieršym raspavioŭ pra toje, što zdaryłasia presie.
Jak adbyłosia heta strašnaje DTZ, dakładna zaraz užo nichto nie skaža. Zahinułym akazaŭsia kiroŭca. Druhi milicyjant, jaki siadzieŭ na piarednim pasažyrskim siadzieńni, znachodzicca ŭ reanimacyi ŭ nieprytomnym stanie. U kašuli naradziŭsia kapitan Kirył Markievič, jaki ciapier lažyć u chirurhii ŭ Dobrušy.
Pierajezd nierehulavany, vakoł les, išoŭ husty śnieh
27-hadovy chłopiec — uvieś u švach. Zmučany, jon śpić. Kala kojki siadziać baćki. Jaho baćka Uładzimir pahadziŭsia z nami pahutaryć.
— Chłopcy vyjechali na vyklik z-za pahrozy žyćcia — u vioscy była pjanaja bojka, niechta patelefanavaŭ u milicyju. Zatrymali pjanaha parušalnika i vieźli na «Hazeli» ŭ najbližejšy haradski pasiołak na ahlad, — raspaviadaje baćka Uładzimir.
Ad vioski Usochskaja Buda, dzie byŭ skandał, adjechali litaralna kiłamietra try, pierasiakali čyhunku…
— Kirył byŭ na zadnim siadzieńni z parušalnikam, jon tołkam nie bačyŭ, što adbyvałasia napieradzie. Pierajezd tam nierehulavany, bieź śviatłafora, vakoł les. Heta zdaryłasia dniom, ale bačnaść była žudasnaja, valiŭ śnieh, — praciahvaje Uładzimir.
Kali jon daviedaŭsia, što syn trapiŭ u avaryju, adrazu nabraŭ jaho numar, ale toj nie adkazvaŭ. Pryjechała chutkaja, Kiryłu dali trubku.
— Tata, sa mnoj usio ŭ paradku. Ale Kości bolš niama… — pačuŭ baćka.
«Žonka zahinułaha Kości zapytałasia, dzie jon, ja nie skazaŭ…»
Chłopcy siabravali, i Kanstancin pamiraŭ na rukach u Kiryła.
— Kali ja ŭbačyŭ syna, jon byŭ u šoku ad pieražytaha. Tolki što na jaho vačach pamior siabar… U lakarniu pryjšła i žonka Kastusia. Jana spytała ŭ mianie: «Dzie Kościa?» Ja nie moh adkazać, skazaŭ, što nie viedaju… Da hetaha času pierad vačyma jaje pohlad…
U maładoj siamji hadavali dvaich dziaciej. Nichto nie viedaŭ, što Kanstancin, źjaždžajučy na pracu, pakidaŭ dom nazaŭsiody. Mužčynu było ŭsiaho 32 hady. Jaho naparniku Iharu, jaki ciapier u ciažkim stanie z traŭmami hałavy, noh, taza ŭ Homielskaj abłasnoj balnicy, — 36 hadoŭ. Jamu treba budzie pieražyć niekalki apieracyj, daktary spadziajucca, što zmohuć vyratavać žyćcio maładomu baćku — jaho čakajuć doma žonka i dzicia.
— Kiryłu rabili renthien, na ščaście, usie kostki cełyja. U syna taksama jość siamja, dzicia. Jakraz u toj dzień, kali ŭsio zdaryłasia, rajonnaja hazieta vyjšła z artykułam pra syna, — pakazvaje Uładzimir śviežy numar rajonki.
U haziecie pra Kiryła pišuć, što jon pracuje staršym učastkovym u niekalkich vioskach. Jamu padabajecca pracavać u vioscy, i načalstva RAUS ličyć jaho adnym z najlepšych učastkovych.
— Artykuł vyjšaŭ da Dnia milicyi, jaje nazvali «Pieradavaja kapitana Markieviča». Voś jon jakraz i apynuŭsia na pieradavoj, — kaža baćka.
Zatrymany abyšoŭsia spałocham i ŭdaram ściahna
Aficyjnaj viersii zdareńnia pakul niama, na viečar niadzieli ŭ DAI i UUS nie kamientavali trahiedyju. U lakarniu da Kiryła ŭžo pryjazdžaŭ śledčy, jaki rasśleduje DTZ. U paniadziełak u Dobrušy buduć chavać Kanstancina.
A što ž z zatrymanym? Jamu pašancavała bolš za ŭsich — 32-hadovy viaskoviec abyšoŭsia tolki spałocham i ŭdaram ściahna. U miascovym sielsaviecie pra mužčynu nie adklikajucca drenna: pracuje ŭ miascovaj haspadarcy, u jaho siamja i dzieci, u pjanych bojkach jaho raniej nie zaŭvažali. Ale ŭ toj fatalny viečar niešta pajšło nie tak…
