Biełaruski emirat: hladzicie na hrafik, na im usie našy dasiahnieńni
Mnie vielmi spadabałasia inicyjatyva prapahandy ekanamičnych pośpiechaŭ Jeŭrazijskaha ekanamičnaha sajuza. Sapraŭdy, što ž jašče nie danosić ludziam, jak pośpiechi? Asabliva, kali ich hetak šmat, što vočy raźbiahajucca. «Rekordnyja» ličby ekspartu, «rekordnyja» ličby inviestycyj, zarobki čarhovaje dziesiacihodździe biaruć płanku «papiccot». «Raźbieh, šturšok — i soramna padymacca…» A kali vy niazhodnyja — heta krytykanstva, bo vy naohuł nie ekanamisty i nie budaŭniki, nia viedajecie, kolki kaštujuć stadyjony, i jaki treba «narodziec» mieć, kab dasiahnuć epičnych pośpiechaŭ. Adzin suśvietna viadomy ekanamist za našy hrošy nam tut dakazaŭ, što pośpiechaŭ niama — tamu što hetak vyrašyli my…
Ja? Ciocia Jadzia? Juzik z aŭtabazy? My hetaha nie vyrašali, dakładna kažu. My chočam sami zarablać na svajo žyćcio, ale pakul bolš-mienš atrymlivajecca tolki ŭ mianie. I kali astatnija zadajucca pytańniem, čamu hetak — nam malujuć, bačcie, što ŭ našaj padśviadomaści niejkaja psieŭdaaktyŭnaść i aryjentacyja na «starejšaha brata». U nas? Vy b čuli, što pra taho starejšaha brata kazała ciocia Jadzia, kali tut jašče vojski z rakietami stajali… A Juzik — naohuł bytavy anarchist, chajaŭ usich kiraŭnikoŭ na ŭsich uzroŭniach, kolki siabie pamiataju. Jon za miažoju nie byŭ, akademij nie skančvaŭ, razmaŭlaje vielmi prosta. Dyk chto hetyja «my»? Čamu ja pavinny adkazvać za tych, chto biez majho mierkavańnia niešta za mianie vyrašaje? Padajecca, tyja ludzi, jakija za našyja ž padatki jeździać na stažyroŭki i ŭ kamandziroŭki, i pavinny pryvozić nazad pieradavy vopyt i padpisanyja damovy. Dzie jany? Zamiesta voś staranna vyvodziać hetuju maksimumu — vinavatyja «my». I potym kažuć: davajcie hladzieć pazityŭna! 20 hod u afsajdzie — heta nie paraza.
Nu, niama pośpiechaŭ i niama. Biełaruś jak dziaržava — banalnaja troječnica ŭ prykładnych navukach i naohuł absalutna asacyjalnaja asoba ŭ kłasie krain na šlachu raźvićcia. Ni z kim nie razmaŭlaje, akramia chulihanki Rasii, jakuju vyhnali z 8-ha «H». Voś padumałasia, što ŭ nas takoha adbyłosia za 20 hod, kab mahło abjektyŭna pieraškodzić raźvićciu? Aničoha. Ni vajny nie było, ni revalucyj, ni tajfunaŭ z vułkanami, ni śmiarotnych virusaŭ, ni Hadziły z marsijanami. Stabilna. Časam doždž dy mocny viecier. Ale ž što tady śpiavać? Znoŭ pra vajnu? Chočacca ž pra dasiahnieńni! Pra kaśmičnyja karabli, drevapierapracoŭku, debiurakratyzacyju…
Voś surjozna, jakuju krainu Azii ci Paŭdniovaj Amieryki ni vaźmieš, u jaje jość pahadnieńni ab svabodnym handli ci režymach prefierencyj dla asnoŭnych hrupaŭ ekspartu, nie tolki z usimi susiedziami, ale i ź Jeŭropaj i Paŭnočnaj Amierykaj. Heta značyć pałova śvietu — prychodź i pracuj. U nas… heta, jak jaho, nu… praces idzie. Z 1993 hoda, kali Biełaruś padała zajaŭku ŭ toje, što ŭ 1995 stała zvacca Suśvietnaj handlovaj arhanizacyjaj. Tam navat členami jość Kuba i Zimbabve. Heta taksama «my»?
Moj asabisty adkaz «vam» vielmi prosty. Hladzicie na hrafik — na im usie vašyja dasiahnieńni z 1996 h. Kropka.
Dadzienyja: Suśvietny bank, nazva aŭtara
Maja pracoŭnaja hipoteza ŭ tym, što absalutna luby z nas na adkaznaj pasadzie budzie pakazvać nie horšyja vyniki pracy za «vas», navat ciocia Jadzia. Jak by pa-balšaviscku jana ni hučała, hipotezu ctatystyčna abvierhnuć niemahčyma, bo vyniki vielmi pasrednyja, a nikoha inšaha 20 hadoŭ nie było. Bo kali hetak vyrašyli vy, choć raz u žyćci pasprabujcie adkazać za toje, što atrymałasia.
Zasłona. Muzyka.
