Staś Karpaŭ: «Tyrycca tudy, dzie lepiej — heta nie stolki zdrada krainie, kolki zdrada ahulnačałaviečaj łohicy vyžyvańnia»
Kali viartacca da kartaŭ palaka, to, razumiejecie, usio heta viadomyja i biassprečnyja iściny. Što čałaviek, bła-bła-bła, maje prava adčuvać siabie palakam, niemcam — dy choć elfam, niezaležna ad miesca pražyvańnia. Jon maje i zvyčajnaje čałaviečaje prava žyć i pracavać tam, dzie bolš płaciać.
Ale tyja, chto ściraje boty la polskaha konsulstva, čakajučy zapavietnuju «kartoplu», čamuści ŭvieś čas karystajucca niejkimi eŭfiemizmami. Jany nie kažuć: ja — palak. I nie kažuć: jedu pa kaŭbasu. Jany šmatsłoŭna razvažajuć pra hłabalny śviet, pra škodnaść miežaŭ, pra svoj internacyjanalny maštab i mižkantynientalnuju sutnaść. Bo nikomu nie chočacca prosta być kaŭbasnym emihrantam i palakam, čyj dziadula vyras za 10 km na zachad ad stancyi Nieharełaje.
Chočacca padkłaści pad siabie niejki kulturna-estetyčny bazis.
Chacia, jak pa mnie, uparta tyrycca tudy, dzie lepiej — heta nie stolki zdrada krainie, kolki zdrada niejkaj ahulnačałaviečaj łohicy vyžyvańnia. Bo śviet lepšaje nie prykładami biaskoncych adstupleńniaŭ, a mietadam upirańnia łapkami ŭ rodny hrunt i adstojvańnia svaich pravoŭ — niezaležna ad miesca łakalizacyi prablemaŭ.
I heta, kali naohuł nie kazać pra toje, što «hramadzianie śvietu» — heta takija chipany XXI stahodździa, jakija mohuć raskazvać pra ščaście i harmoniju chipaŭskoj kamuny roŭna tamu, što 99,9% astatnich ludziej *bošać na zavodach, ofisach, łabaratoryjach i h.d.
