Pakazaŭ žančynie, «jak dobra śviatło haryć» — u Rečycy asudzili hvałtaŭnika na 3,5 hoda
Uviečary 27 krasavika ŭ Rečycy mužčyna zhvałciŭ znajomuju na pustoj budaŭničaj placoŭcy. U kancy žniŭnia jamu byŭ vyniesieny prysud.
Abvinavačany častkova pryznaŭ vinu i raspavioŭ, što ŭ toj viečar sustreŭ znajomuju. Žančyna była napadpitku. Mužčyna raskazaŭ paciarpiełaj, što znajomy ź jaje mužam, jaki rabiŭ pravodku ŭ jaho domie. Paśla hetaha abvinavačany prapanavaŭ pajści da jaho dadomu, kab pahladzieć, jak dobra ŭ jaho ciapier haryć śviatło.
Paciarpiełaja pahadziłasia, jany zajšli ŭ dvor na budaŭničuju placoŭku. Tam mužčyna zhvałtavaŭ žančynu. Pa słovach abvinavačanaha, paciarpiełaja nie supraciŭlałasia i nie kryčała. Paśla jany moŭčki ŭstali, apranulisia i razyšlisia pa damach. Pa słovach abvinavačanaha, jon nie razumieje, čamu paciarpiełaja źviarnułasia ŭ milicyju.
Žančyna taksama dała svaje pakazańni ŭ zale suda. Jana patłumačyła, što ŭ toj viečar jana viartałasia dadomu z haściej, była napadpitku. Na vulicy sustreła mužčynu, jaki skazaŭ, što viedaje jaje muža, nazvaŭ jaho imia, tamu jana nie čakała supraćpraŭnych dziejańniaŭ ź jaho boku. Kali mužčyna prapanavaŭ pajści da jaho dadomu, jana pahadziłasia, ničoha nie padazrajučy.
U dvary abvinavačany sprabavaŭ jaje pacałavać, jana adšturchoŭvała jaho i prasiła nie rabić hetaha, płakała. Ale abvinavačany, praciahvajučy svaje dziejańni, skazaŭ: «Davaj pa-dobramu».
Paciarpiełaja ŭspryniała ich jak pahrozu i bajałasia jašče bolšaha hvałtu. Supraciŭlacca jana nie mahła, bo mužčyna byŭ macniejšym za jaje fizična i jana bajałasia, što bolš aktyŭnyja dziejańni ź jaje boku spravakujuć jaho na ahresiju, što pahoršyć stanovišča. Pa słovach paciarpiełaj, na dapamohu nie klikała, pakolki čas byŭ poźni, a miesca biaźludnaje, na čyjuści dapamohu jana paprostu nie raźličvała. U toj ža viečar jana patelefanavała ŭ milicyju.
U vyniku hvałtaŭnik atrymaŭ 3,5 hoda ŭzmocnienaha režymu (pryčym, prakuratura «aceńvała» jaho dziejańni ŭ try hady).
Prysud užo ŭstupiŭ u zakonnuju siłu.
