Ukrainski telekanał 1+1 paściabaŭsia ź biełarusaŭ VIDEA
Hetym letam na ŭkrainskim telekanale 1+1 startavała humarystyčnaja pieradača «Viedaj našych». Heta svojeasablivy anałah «Našaj Rašy». U paŭhadzinnaj pieradačy demanstrujecca niekalki śmiešnych siužetaŭ, jakija apaviadajuć pra žyćcio taho ci inšaha hieroja.
Fiška «Viedaj svaich» u tym, što ściabucca aŭtary nie tolki z samich ukraincaŭ, ale i ź inšych narodaŭ, jakich tym ci inšym šlacham zaniesła va Ukrainu. Siarod hierojaŭ — biełaruskaja siamja Łukaševičaŭ. Jany vyjhrali pucioŭku ŭ samy darahi hatel Kijeva. Biełaruskaja siamja pryjechała ŭ stalicu Ukrainy z pasiołka Vydubki.
U anonsie rolikaŭ pra biełarusaŭ padkreślivajecca, što heta — adna ź dźviuch samych vialikich udač Łukaševičaŭ u žyćci. Pieršaj ža nazyvajecca zaŭsiody roznaje. Naprykład, kali baćku «zapłacili zarobak hrašyma, a nie zapałkami», ci «kali ŭ džynsach z sekand-chenda znajšoŭ załatuju karonku», ci kali «atrymałasia mahnitam spynić ličylnik vady».
Biełarusy ŭ šou vystupajuć hetkimi «kałhaśnikami». Ich tak navat nazyvaje adna ź dziaŭčat pa vykliku, što vypadkova apynułasia ŭ numary Łukaševiča.
Apranutyja biełarusy ścipła, pa-saviecku. Pryjechali jany ŭ Kijeŭ z klatčatymi sumkami, papularnymi siarod čaŭnakoŭ i pradaŭcoŭ rynka Ždanovičy. Užo ad samaha pačatku biełarusy nie mohuć razabracca ź dźviaryma, jakija kružacca pa kole, a taksama nie viedajuć, jak vykarystoŭvajuć płastykavyja kartki ŭ jakaści kluča ad dźviarej numara.
Adrazu varta skazać, što ŭ akcioraŭ vielmi nie padobny biełaruski akcent. Zamiest taho, kab skazać biełaruskaje «čaho», jany kažuć «čo-čo». I takich prykładaŭ bahata.
Łukaševičy hrabuć cukierki na recepcyi hatela, a taksama bjuć parćje, jaki sprabuje zabrać ichnija sumki. Kali biełarusam prapanujuć prezidencki numar, to jany pierapałochanyja. «Voś jany nas pasielać z prezidentam, a paśla pasadziać jak špijonaŭ».
Jość udałyja pierapracoŭki standartnych žartaŭ pra biełarusaŭ. Kali im kažuć, što łožak złamany, to baćka siamiejstva kaža: «Złamany — heta nie značyć, što jaho niama. Pacierpim».
U numary Łukaševičy rychtujucca sustrakać prezidenta. U syna Voŭki na šyi naviazany pijanierski halštuk. Adzin z stereatypaŭ pra savieckaść biełarusaŭ. Na stale ŭ ich pryviezienyja z saboj z doma zakatanyja hurki, chatnija kiłbasy i harełka.
Nastupnaje vyprabavańnie Łukaševičaŭ — śniadanki. Biełarusy ciahajuć ź ich ježu sabie ŭ numar. A potym pieražyvajuć, što ŭ ich buduć praz heta niepryjemnaści.
«Pasadziać ciabie. Dakładna pasadziać, tut učastkovy za plašku ciabie nie admaža — heta ž Jeŭropa. Jany tabie ruku adrežuć», — kaža žonka svajmu Kolu. Padśviadoma naviazvajecca ŭsprymańnie, što Ukraina — bolš Jeŭropa, čym Biełaruś. I chabaram pytańni tut nie rašajucca.
Hałava siamiejstva vielmi bajaźlivy, kali ž niebiaśpieka źnikaje, to jon lubić rysavacca pierad siamiejnikami. «Usio, Zina, parašaŭ bacia pytańni. Ja im kułačyšča svoj rabočy jak pakazaŭ, dyk samy zdaravienny sa społachu kiepku pakinuŭ», — z honaram kaža jon, kali vyśviatlajecca, što nichto aryštoŭvać nie źbirajecca.
Vychad z hatela biełarusy znajšli tolki na treci dzień. «My na kancert spaźniajemsia. Muzyki ŭsiu noč u pierachodzie dla ciabie hrać nie buduć», — kaža Mikałaj žoncy.
«Vybačajucca tolki bajaźliŭcy i tyja, chto nie maje racyi. A Łukaševičy zaŭsiody majuć racyju», — dzielicca svajoj fiłasofijaj baćka. Pry pieršaj ža niebiaśpiecy jon «adrakajecca» ad syna i žonki, nazyvajučy jaje ŭdavoj.
«Jany ŭsie hetyja haradskija z hnilcoj, ź imi pa-mužčynsku parazmaŭlaješ, dyk jany adrazu zajavu pišuć», — praciahvaje dzialicca svajoj mudraściu Mikałaj Łukaševič.
Biełaruskaja siamja pačynaje abžyvacca ŭ hateli. Naprykład, na ścieny jany viešajuć dyvany, a taksama honiać samahonku paśla taho, jak baćka vypiŭ uvieś mini-bar u numary.
Mikałaj Łukaševič kradzie ŭ hateli vazok z reštkami viačery premjer-ministra, kab zładzić ramantyčnuju viačeru dla svajoj žonki. A taksama zabiraje ŭ chimčystcy kaścium premjera.
Zina ž pre bializnu prosta ŭ basiejnie, dzie kupajucca inšyja žychary hatela, myje polietylenavyja pakiety.
«Ja šviejcar», — kaža Łukaševičam rabotnik hatela.
«A my ź Biełarusi», — adkazvaje jamu baćka siamiejstva.
Uvohule biełarusy pakazanyja dastatkova niedalokimi, ale chitrymi ludźmi. Nielha nazvać vobraz, stvorany supracoŭnikami telekanała, vielmi pryvabnym dla nas. Ci abjektyŭnyja takija stereatypy pra nas? Dzialiciesia ŭ kamientarach.
