Usievaład Ścieburaka. Žnivień

I jabłyki padajuć u cišyniu,
i zory źlatajuć na hanak.
Ci ja heta baču, ci ja heta śniu
pad ranak?

Tuman na śvitańni, i kropli daždžu,
i žoŭtyja pasmy na šatach,
i klokat buśliny imknie ŭ vyšyniu
nad chataj.

Raspluščyŭšy vočy, ja cicha lažu
Hadzińnik maŭčyć. Złamaŭsia?
Nie chočacca ŭdzień pierachodzić miažu,
kab žnivień daŭžej zatrymaŭsia.

0

0

0

0

0

0