Pa tusovačnaj Zybickaj vulicy ŭ Minsku budzie chadzić… Śpiermik. Chto heta taki?
Ź piatnicy pa niadzielu, ad 17.00 i da 21.00, pa vulicach Hiercena i Zybickaj budzie prahulvacca lalečny śpiermatazoid. Misija Śpiermika: razdać zaŭsiodnikam adnoj z samych tusovačnych vulic stalicy preziervatyvy.
Chutka na vulicach stalicy.
Takim čynam klinika repradukcyi i hienietyki «Jeva» razam ź biełaruskim vytvorcam preziervatyvaŭ «Indyha» vyrašyli nahadać ludziam pra važnaść zdarovaha seksu.
Niezvyčajny kaścium Śpiermika šyŭsia śpiecyjalna da akcyi, i apranie jaho maładaja dziaŭčyna-pramoŭtar Viktoryja Kraŭcova, ź jakoj nam udałosia źviazacca i raspytać, ź jakimi emocyjami jana prymiaraje takuju abnoŭku.
Viktoryja Kraŭcova.
Vika vučycca na žurfaku. Kab nie zaležyć ad baćkoŭ u finansavym płanie, hod tamu pačała šukać padpracoŭku i trapiła ŭ śfieru prasoŭvańnia tavaraŭ, tym bolš što rabotu na proma-akcyjach atrymoŭvajecca sumiaščać z parami na dzionnaj formie navučańnia.
«Naša Niva»: Vika, u jakich piersanažaŭ tabie prychodziłasia pieraŭvasablacca na akcyjach raniej?
Viktoryja Kraŭcova: Śpiermik budzie maim druhim dośviedam raboty ŭ rostavaj lalcy: adnojčy ja była Bonścikam, u asnoŭnym ža pracavała na dehustacyjach.
«NN»: Nie było ŭnutranych vahańniaŭ nakont takoj roli? Kaścium ža, miakka skažam, niezvyčajny.
VK: Kaścium vielizarny, tym bolš što ja maleńkaja: moj rost —160 santymietraŭ. Jon hladzicca na mnie jak vialiki dom ci ŭtulny šałaš, ale važyć nie šmat, bo zrobleny z parałonu i tkaniny.
Ja nie liču, što heta niejki nienarmalny piersanaž, heta toje, da čaho ŭsie my majem dačynieńnie i kali-niebudź sutykniemsia. Nie treba saromiecca tem repradukcyi, śpiermy, seksu i hetak dalej. Ja na svaim prykładzie, mnie zdajecca, taksama demanstruju, što ničoha haniebnaha tut niama.
«NN»: Padčas prymierki ty ŭžo vychodziła ŭ im na vulicu, jak tabie reakcyi ludziej?
My vyjšli ŭsiaho na 15 chvilinak. Ludzi vitalisia, reahavali vielmi pazityŭna. Adna maleńkaja dziaŭčynka zachacieła sa mnoj sfatahrafavacca. Praŭda, nie fakt, što jana razumieła, što ja za hieroj, bo navat maja maci vykazała zdahadku, što ja — heta małočny zub. Adnak fakt jość fakt: niehatyŭnych kamientaroŭ u moj bok nie było, nie čakaju ja ich i ź piatnicy na niadzielu. Tym bolš heta buduć vychodnyja, Zybickaja, viečar, vychodnyja i dobry nastroj.
