Cprava paranienych amapaŭcaŭ u Mazyry. Ci mohuć rasstralać napadnika, kali zabojstva nie było?
Mazyrskamu recydyvistu, jaki paraniŭ amapaŭcaŭ, pahražaje rasstreł, paviedamiła «Naša Niva». «Jaki rasstreł, kali jon nikoha nie zabiŭ?» — zapytalisia kamientatary. Tłumačym.
U artykule 14 Kryminalnaha kodeksa Biełarusi paznačana, što takoje zamach na złačynstva. Heta «naŭmysnaje dziejańnie albo biaździejańnie asoby, nakiravanaje na ździajśnieńnie złačynstva, kali pry hetym złačynstva nie było daviedziena da kanca nie abstavinach, jakija nie zaležać ad hetaj asoby». I za taki zamach adkaznaść praduhledžvajecca takaja ž, jak za skončanaje złačynstva. Farmuloŭka składanaja, ale łahičnaja i spraviadlivaja.
Naprykład, žonka vyrašyła atrucić muža, kab zavałodać spadčynaj. Jana zasypała patrebnaje rečyva jamu ŭ napoj, jon vypiŭ atrutu, ale ŭsio ž acaleŭ — voś taki mocny imunitet. U takim razie ad žonki ŭžo nie zaležała, ci vyžyvie muž. Jana ździajśniała ŭśviadomlenaje zabojstva.
Padobnaja historyja była i z himnazistam, jaki, pa viersii śledstva, nakinuŭsia na nastaŭnicu. Jon, znoŭ-taki pa viersii śledstva, chacieŭ jaje zabić, dziela čaho nanios 17 nažavych udaraŭ u vobłaść šyi. Nastaŭnica vyžyła nie tamu, što napadnik pieradumaŭ zabivać i spyniŭsia, a prosta tamu što ŭ jaho nie atrymałasia.
Mazyrskaha recydyvista źbirajucca sudzić za «zamach na zabojstva dźviuch i bolš asobaŭ u suviazi z ažyćciaŭleńniem imi słužbovaj dziejnaści».
Kali śledstva dakaža, što jon nasamreč mieŭ namier zabić amapaŭcaŭ, to mazyrčuk budzie nieści takuju ž adkaznaść, jak za «zabojstva dźviuch i bolš asobaŭ u suviazi z ažyćciaŭleńniem imi słužbovaj dziejnaści» — ad 8 da 25 hadoŭ źniavoleńnia, albo pažyćciovaje pakarańnie, albo rasstreł.
Precedentaŭ, kab za zamach na zabojstva rasstrelvali, u Biełarusi jašče nie było. Adnak adznačym, što Homielski abłasny sud, jaki budzie raźbirać spravu, apošnija hady vynosić najbolš žorstkija prysudy siarod inšych abłasnych sudoŭ.
