11 filmaŭ «Listapada», jakija robiać jaho vydatnym fiestyvalem
Heta śpis bieź vidavočnych chitoŭ, na jakija ŭsie i tak kupili kvitki. Heta prosta najlepšaje, što možna pahladzieć tolki na fiestyvali, a ŭ internecie źjavicca jašče niachutka (za vyklučeńniem pary filmaŭ).
U piatnicu, 4 listapada, pačynajecca kinafiestyval «Listapad». Jaho bahataja i bolš čym raznastajnaja prahrama dobra raźmierkavana pa siekcyjach z havarkimi nazvami. Dla cikaŭnaha hledača tam jość dzie razharnucca. Redakcyja «Jak tut žyć» pasprabavała abminuć bieź nijakich sumnieńniaŭ smačnyja kavałki fiestyvalu — filmy z prahramy «Lvy, miadźviedzi, palmy» i načnuju siekcyju vostrasiužetnaha kino «Paŭnočnyja žarści» — i zasiarodziłasia na filmach, jakija i robiać «Listapad» mocnym i cikavym jeŭrapiejskim festam.
«Atestat stałaści»
Režysior: Kryścijan Mundžyu
Pakazy:
9 listapada, 18.00, «Centralny»
10 listapada 21.30, «Pijanier»
Rumynski doktar cichieńka žyvie sabie, pakul na jaho razumnicu-dačku nie napadaje prosta pierad vypusknym ispytam nieviadomy. Dačku byccam by zaprašajuć u anhlijski kaledž, ale čort jaho viedaje, što budzie, kali acenki ispytu raptam padkačajuć. Mužčyna adpraŭlajecca ŭ pakutlivaje padarožža pa śviecie karobak cukierak, pazyk upłyvovym asobam i abiacańniaŭ zakinuć słoŭca. Kryścijan Mundžyu, jaki vyjhraŭ u Kanach u 2007 hodzie, viartajecca da temy svaich «4 miesiacaŭ, 3 tydniaŭ i 2 dzion» i, jak pieradajuć usie, chto film bačyŭ, robić heta znoŭ bliskuča. «Psichałahičny realizm», «ekzistencyjalny tryler» — i ŭsio astatniaje, až da śćvierdžańniaŭ, što heta ŭžo amal Chanekie.
«Budučynia»
Režysior: Mia-Chansien Lovie
Pakazy: 7 listapada, 21.30, «Pijanier»
Padobnuju na Izabel Juper paryžskuju prafiesaršu kidaje muž i pačynaje dakučać zvankami sastarełaja maci, jakaja vyžyła z rozumu. Kab znajści choć niejkuju aporu ŭ žyćci, žančyna źviartajecca da samaha talenavitaha sa svaich byłych studentaŭ. A toj — što b vy dumali?! — zusim zakinuŭ karjeru i žyvie zaraz u vioscy z anarchistami. Pastanoŭščycu Miju-Chansien Lovie niejki čas nazyvali žonkaj viadomaha režysiora Aliŭje Asajasa, ale ciapier u asnoŭnym nazyvajuć jak adnaho z najlepšych režysioraŭ płaniety. Tradycyjnaje francuzskaje kino razumnych dla razumnych i pra razumnych jana robić śvieža i badziora. Abiacajuć cytaty z Žan-Žaka Ruso, Bleza Paskala, a taksama šmatlikija žarty pra katoŭ.
«Demany»
Režysior: Filip Lezaž
Pakazy:
6 listapada, 14.30, «Centralny»
11 listapada, 19.00, «Pijanier»
Naziralny školnik u łaskavaj kanadskaj pravincyi 80-ch sprabuje razabracca z tym, čamu ŭ baćkoŭ nie ŭsio hładka, paŭsiul tolki i havorki, što pra niejki ŚNID, a jašče chtości byccam vykradaje siarod biełaha dnia voś takich ža, jak i jon, školnikaŭ. Bolš-mienš adzinaja prablema «Demanaŭ» — jaho ŭžo možna pahladzieć u internecie biez usialakaha «Listapada». U astatnim heta ŭzorny art-tryler u duchu Chaniekie i Deni Vilniova dahalivudskaha pieryjadu, film, u jakim realistyčna pakazany pobyt vodzić hledača za nos tak, jak nijaki mańjak nie zdoleje, a strašnym moža akazacca što zaŭhodna. Źniata ŭsio heta pryhoža, tak što, viadoma, vialiki ekran u vašaha kampjutara lohka vyjhraje.
«Kachańnie i partniorstva»
Režysior: Mikita Łaŭrecki
Pakazy:
5 listapada, 21.00, «Pieramoha»
9 listapada, 18.00, «Mir»
Videabłohier, jaki pierabivajecca z chleba na vadu, jedzie ź dziaŭčynaj u rodny horad, zapisvaje błoh i jašče paśpiavaje, jak u hulni «Max Payne», kamientavać usio zakadravymi hłybakadumnymi manałohami, napisanymi vialikimi litarami na ekranie. Druhi poŭnamietražny film Mikity Łaŭreckaha vyvodzić na pieršy płan suaŭtara «Biełaruskaha psichapata» Volhu Kavalovu — vierahodna, samuju naturalnuju i dziŭnuju ajčynnuju kinazorku z časoŭ jakraz samoha Łaŭreckaha, jakim jon byŭ u «Psichapacie». Asabliva raim źviarnuć uvahu na sieans u subotu ŭviečary: u «Pieramozie» pakažuć nie tolki «Kachańnie i partniorstva», ale i dakumientałku «Niekalki scen z majoj dziaŭčynaj Volečkaj Kavalovaj» i «Maj» Alaksieja Śvirskaha.
«Nieviadomaja»
Režysior: Žan-Pjer i Luk Dardeny
Pakazy: 5 listapada, 21.40, «Centralny»
U dom žančyny-chirurha łomicca nieviadomaja, ale pakolki hadziny ŭžo nie pryjomnyja, dźviery taja adčyniaje tolki na nastupny dzień palicyi, jakuju cikavić lubaja infarmacyja pra žyćcio na toj momant užo miortvaha čałavieka. Padumaŭšy, žančyna sama biarecca za rasśledavańnie. Čarhovy film žyvych kłasikaŭ bratoŭ Dardeni, jak adnadušna pieradaje presa, adzin z samych słabych. To bok nie idealnaja paetyčnaja prytča, jakaja składvajecca z kalejdaskopa drobnych sumnych detalaŭ, a prosta vydatny film ab pošuku siabie i ŭsim takim.
«Patersan»
Režysior: Džym Džarmuš
Pakazy: 8 listapada, 19.00, «Pijanier»
Zdaravienny kiroŭca aŭtobusa tolki prykidvajecca zvyčajnym nudnym mužykom z žonkaj-chatniaj haspadyniaj, buldoham i abaviazkovym kuflem piva paśla pracy. Na samaj spravie jon paet, jaki prsta za abarankam składaje znaročysta biezhustoŭnyja vieršy, jakija vydatna zajšli b čałavieku hadoŭ tak pad 70. U svaim novym filmie kłasik indzi-kino Džym Džarmuš, jak pieradaje presa, pierachodzić ad cichaha i niaŭchilnaha naśledavańnia zapavietam amierykanskaha mastactva dapapkulturnych časoŭ da naŭprostych sprobaŭ pierasialicca va ŭjaŭnyja 1950-ja. U hetym jamu dapamahaje čaroŭny Adam Drajvier i mnostva firmovych aŭtarskich žyćciovych humaresak.
«Śjeranievada»
Režysior: Kryści Puju
Pakazy:
10 listapada 17.00, «Centralny»
11 listapada, 21.00, «Pijanier»
Rumynskaja siamja źbirajecca na sarakaviny pa baćku i, pakul nie pryjšoŭ śviatar, bavić čas za razmovami. Niabožčyka amal nie ŭspaminajuć, u asnoŭnym abmiarkoŭvajuć, čamu starejšy syn kupiŭ dačce harnitur nie taho dysnejeŭskaha piersanaža, chto padarvaŭ viežy-bliźniaty ŭ 2001-m i ŭsio ŭ takim duchu. Słova za słova, sprava dachodzić da bojki. Kryści Puju dziesiać hadoŭ tamu źniaŭ «Śmierć spadara Łazaresku» — hrandyjozny film, u jakim ad rumynskich chruščovak i pryjomnych pakojaŭ balnic u vočy hledaču sypalisia iskry sapraŭdnaj paezii. «Śjeranievada» — treciaja sproba režysiora ŭvajści ŭ tuju ž raku znoŭku: znoŭ try hadziny, znoŭ zvyčajnyja rumyny niešta svajo vyśviatlajuć, a za imi stajać navyciažku Sens i Čas. Presa pieradaje, što ŭ hety raz usio heta jašče i vielmi śmiešna.
«Toni Erdman»
Režysior: Maren Ade
Pakazy: 9 listapada, 20.00, «Pijanier»
Niepryjemny piensijanier usio niešta choča ad dački i paśla čarhovaj niaŭdałaj sustrečy vyrašaje z hetaha času źjaŭlacca joj u abliččy Toni Erdmana — bahataha dehienierata sa ŭstaŭnymi zubami, raskamłyčanym parykom i samymi sumniŭnymi žartami na luboj viečaryncy. Na «Listapadzie» maładoj niamieckaj pastanoŭščycy Maren Ade pryśviečana adrazu niekalki pakazaŭ, kali možna kazać pra lidara fiestyvalu, to heta jana. Pryčyna takoj uvahi — «Toni Erdman». Samy zachvaleny, choć ničoha tołkam nie vyjhraŭ, film Kanskaha fiestyvalu ŭ 2016-m źjaŭlajecca bolš-mienš hałoŭnym jeŭrapiejskim art-filmam: heta i vysakałobaja ekzistencyjnaja drama, i całkam dachodlivaja kamiedyja niajomkaściaŭ u adnym fłakonie.
«Heta prosta kaniec śvietu»
Režysior: Ksavje Dałan
Pakazy: 5 listapada, 21.30, «Pijanier»
Małady mužčyna viartajecca ŭ baćkoŭski dom paśla doŭhaj adsutnaści, kab paviedamić pra svaju śmiarotnuju chvarobu, ale vyśviatlaje, što maci, bratu i siostram hetuju infarmacyju nie tak i prosta danieści. «Pieršy darosły» i šosty naohuł film kanadskaha Mikity Łaŭreckaha, mocna aśvistany presaj i paralelna zasypany ŭznaharodami ŭ Kanach. Ludzi, jakija bačyli choć by adzin z papiarednich filmaŭ Dałana, viedajuć, što navat samyja mocnyja siužetnyja pramaški ŭ jaho pracach vykupalisia enierhijaj i emacyjnaj niastrymnaściu. U «Kancy śvietu» niebaschił jak zaŭsiody isteryčnaha siužetu padtrymlivajuć da taho ž pieršakłasnyja francuzskija zorki — Viensan Kasiel, Maryjon Kacijar i Leja Sejdu.
«Ja nie madam Bavary»
Režysior: Fen Siaohan
Pakazy: 9 listapada, 21.00, «Centralny»
Kitajanka fiktyŭna razvodzicca z mužam, kab atrymać ad dziaržavy kvateru, a kali źbirajecca vyjści zamuž znoŭku, vyjaŭlaje, što muž znajšoŭ sabie inšuju i jaho razvod całkam zadavalniaje. Raźjušanaja žančyna kładzie dziesiać hadoŭ svajho žyćcia, kab dakazać usim, što jana nie madam Bavary — u Kitai tak čamuści nazyvajuć zanadta ŭžo niaŭrymślivych ŭ seksualnym sensie žančyn. Padobnaja nie stolki na Fłabiera, kolki na prydurkavataha Kafku kamiedyja kaštoŭnaja i prosta jak realistyčnaje kino pra žyćcio sučasnaha Kitaja, i jak redkaja mahčymaść ubačyć u nas na vialikim ekranie Fań Binbin — adnu z samych bahatych, znakamitych i papularnych akciorak našaha času.
«Ja, Volha Hiepnarava»
Režysiory: Tomaš Vajnreb i Piotr Kazda
Pakazy: 6 listapada, 19.30, «Centralny»
Junaja leśbijanka ŭ sacyjalistyčnaj Prazie pačatku 70-ch nijak nie moža pravilna siabie pastavić. Ci budzie spojleram skazać, što jana stanie apošniaj žančynaj, jakuju ŭ Čechii pakarali śmierciu? Čarhovy ŭschodniejeŭrapiejski hłumkor-film u nas, viadoma, usio roŭna pavinien znajści svajho hledača: pa-pieršaje, jon pryhožy, pa-druhoje, 40-hadovaj daŭniny padziei mahli b adbyvacca tady i ŭ Minsku, pa-treciaje, staŭleńnie da seksualnych mienšaściaŭ davoli mocna pamianialisia i litaralna adny i tyja ž słovy i dziejańni tady i ciapier ŭsprymajucca pa-roznamu. «Ja, Volha Hiepnarava» jość i ŭ internecie, ale, znoŭ ža, na vialikim ekranie heta pavinna być nieparaŭnalna bolš pryhoža.
