«Nam kamfortna žyć u śviecie «b» — Andrej Dźmitryjeŭ adkazvaje Vitalu Cyhankovu
Ź viadomych ludziej kandydata Taćcianu Karatkievič padtrymali chiba što ekanamist Siarhiej Čały i aŭtar Staś Karpaŭ. Žurnalist Vital Cyhankoŭ nazvaŭ čatyry pryčyny, čamu aktyŭnaja častka hramadstva ŭspryniała kampaniju Karatkievič krytyčna. Pieradusim, ludzi nie bačyli prykmiet realnaj baraćby. Kiraŭnik štaba Karatkievič Andrej Dźmitryjeŭ dasłaŭ u «Našu Nivu» adkaz Vitalu Cyhankovu.
Pieršaje, sacyjalistyčnaja prahrama — Taćciana kaža pra raźvićcio pryvatnaha siektara, pra roŭnuju kankurencyju ŭsich formaŭ ułasnaści, pra toje, što treba spynić dziaržaŭnyja datacyi pradpryjemstvam. Kali ž vam padajucca «sacyjalistyčnymi» bazavyja sacyjalnyja harantyi hramadzianam, to zaprašaju ŭ Jeŭropu, dzie užo apošnija hadoŭ tryccać jak minimum pravyja partyi ŭklučajuć heta ŭ svaje prahramy jak asnovu. Tamu tut vy nie majecie racyi.
Prahramu Taćciany na sučasnym ideałahičnym słenhu možna nazvać centrysckaj, sbałansavanaj.
Druhoje, byccam Taćciana nie rabiła ničoha dla vas jak dla vybarščyka, a tolki dumała pra «pierachodny elektarat». Spadziajusia, niahledziačy na toje, što vy žurnalist niezaležnaha ŚMI, vam taksama važnyja pytańni jakaści adukacyi, ekanamičnych reformaŭ, pavahi dziaržavy da hramadzianina, vybary meraŭ i abmiežavańnie prezidenckich terminaŭ dvuma.
Ale ž było i inšaje, Taćciana paŭsiul była ź bieł-čyrvona-biełym ściaham, chacia šmat raili prybrać jaho, bo «pužaje ludziej». Jana kazała pra nieabchodnaść adkryćcia biełaruskamoŭnaha ŭniviersiteta ŭ Minsku, a taksama pra toje, što ŭ Biełarusi nie patrebnaja rasiejskaja vajskovaja baza.
Heta ŭžo dakładna punkty, jakija turbujuć vas, jak vybarščyka. Dyk čym jana pakazała, što vy jaje nie cikavicie, tolki kankretna. Što źviarnułasia padčas druhoj pramovy da Siarhieja, a nie da Vitala?
Što tyčycca «zrujnavańnia ŭłady» ci pasady va ŭładzie. Taćciana nikoli nie kazała, što prymie. Ja voś pakul vynikam 20 hadoŭ «rujnavańnia» baču tolki, što my sami ŭ ruinach. I adna z pryčynaŭ dla mianie vidavočnaja, nam vielmi časta bolš kamfortna žyć u śviecie «b», a nie ŭ rečaisnaści.
«A voś kali b prapanavali?», «A voś kali b pavinšavała», «A voś, kali b nie padała skarhu», «A voś, kali b abrali adzinaha i im b byŭ pradstaŭnik ułady», «A voś, kali b prapuścili ŭ parłamient», «A voś, kali b…» i tak biaskonca. Ale rašeńni my prymajem sychodziačy z hetaha «b» tut, na miescy. Dzie ŭłada nikomu i ničoha nie prapanoŭvaje i nie źbirajecca, dzie pradstaŭnki ŭłady jeduć pracavać u Maskvu i dzie vy, Vital, nie vykazali nivodnaha arhumienta, jaki bazujecca na faktach. Prymalna dla fejsbuk-frenda, dziŭna dla žurnalista. Tamu,
kali vy suprać bajkotu, ale nie pajšli hałasavać, bo trymali svaje punkty ŭ hałavie, to vy pamylilisia. Ci zmahajemsia my za vyniki? Tak. Tym, što praciahvajem pracavać.
