Siarhiej Dubaviec: Łukašenka — toŭsty trol
Moj kaleha Siarhiej Navumčyk čaściakom paŭtaraje, što Łukašenka nienavidzić usio biełaruskaje. Źniešnie jano vyhladaje tak, ale heta tolki vierchni słoj.
Mahčyma, jak i šmat chto z hadavancaŭ savieckich kałhasaŭ, mienavita z takoj zatojenaj nianaviściu da ŭsiaho dzieravienskaha naš piersanaž i prabraŭsia kaliści ŭ haradskuju palityku. Ale budučy ad pryrody virtuozam intuityŭnaha dziejańnia, jon naŭrad ci kiravaŭsia svaimi asabistymi pačućciami, što išło b na škodu jahonaj biaźmiežnaj apantanaści ŭładaj i azartu ŭ hulniach biez pravił.
Za dvaccać hadoŭ našaha ščaścia pad jahonym kiraŭnictvam u televizary my nahladzielisia i načulisia tak šmat usiaho, što možam biespamyłkova kvalifikavać dziejnaść pieršaha i apošniaha prezidenta krainy jak toŭsty trolinh.
Pryčym trolić Łukašenka najpierš ułasny narod (jakomu, na žal, nie zaŭsiody chapaje pačućcia humaru), a taksama — ułasnaje čynavienskaje atačeńnie, Jeŭropu i Rasiju, jakoj «vierna słužyć» i jakaja ŭ hetym «viernym słužeńni» taksama nie zaŭsiody zdolnaja razhledzieć trolinh vasalnaha kiraŭnika «sajuznaj respubliki».
Nasamreč, vierna słužyć Ryhoravič tolki samomu sabie i svajoj apantanaści ŭładaj. Mahčyma, jon z samaha pačatku svaim raźvitym śpinnym mozham adčuvaŭ, što hałoŭnaja niebiaśpieka idzie adtul, z krainy, dzie žyvuć «tyja ž ruskija, tolki biez znaku jakaści». I kali jahony kłopat pra asabistuju ŭładu ličyć hałoŭnym matyvam usioj jahonaj dziejnaści, dyk treba pryznać, što «nianaviść da ŭsiaho biełaruskaha» tut była i zastajecca ŭsiaho tolki znakam lajalnaści «russkomu miru», bo ništo inšaje asabistaj uładzie Łukašenki nie pahražała. I nie pahražaje.
Kali raniej dziejnaść prezidenta nasiła vyrazny antybiełaruski charaktar, dyk siońnia jon kančatkova pieratvaryŭsia ŭ palityka srodkaŭ, a nie mety.
Bo jahonaja meta — zachavańnie asabistaje ŭłady — nastolki mizernaja na fonie žyćcia cełaha naroda, što i metaj nazvać jaje nie vypadaje. Imavierna, što jon ciapier pasłabić presinh na biełaruščynu: movu, škołu i knihu. Ale (i tut ja ź Siarhiejem Navumčykam całkam zhodny) nikoli nie stanie pravadnikom palityki biełarusizacyi, jakuju hramadstvu treba pravodzić samastojna, «mima jaho».
Łukašenka — nie Ataciurk, u jakoha była meta stvaryć madernuju nacyju.
Ryhoravič uvojdzie ŭ biełaruskuju historyju jak toŭsty trol, jaki, dziakujučy zvyšmiernaj ciarplivaści i biaźmiernaj taktoŭnaści našaha naroda, tak nadoŭha zatrymaŭsia na vysokim tronie.
* Trol — toj, chto zajmajecca trolinham. Toŭsty trol zajmajecca trolinham u asabliva bujnych pamierach:).
