Biełarus z bataljona «Danbas»: Vajna vučyć canić čas, jaki my majem
Biełarusy, jakija vajujuć u składzie dobraachvotnickaha bataljona «Danbas», vyrvalisia z atačeńnia pad Iłavajskam razam z ukrainskimi vajskoŭcami. Adzin ź ich — biełarus z pazyŭnym «Leŭ».
Pavodle jaho słoŭ, jon braŭ udzieł u vyvazie paranienych i zabitych pad Iłavajskam. Ich transpartavali na «chutkaj» i dvuch hruzavikach pad prykryćciom adnaho BTRa. Jany prarvalisia praz Starabiešava, dzie, jak kazali, stajali rasijskija tanki. Strataŭ nie było. «Udača lubić śmiełych», — kaža «Leŭ».
My znajšli «Lva» ŭ Dnieprapiatroŭsku, jon pahadziŭsia adkazać na niekalki pytańniaŭ.
«Naša Niva»: Čamu Vy vyrašyli pakazać svoj tvar? Raniej ža hetaha nie rabili.
Leŭ: Šmat što adyhrała svaju rolu. Mnie bolš niama čaho chavacca. Kali chtości zachoča znajści maje dadzienyja, jon i tak heta zrobić.
«NN»: Dyk, moža, raskažacie krychu pra siabie?
Ł: Nie chaču lić vadu na młyn tych, chto zaraz rasšukvaje mianie. Niachaj sami źbirajuć infarmacyju. Mnie kala 40 hadoŭ, naradziŭsia niedaloka ad Minska.
«NN»: A ź jakoha času Vy va Ukrainie?
Ł: Dzieści ad 24—25 maja. Pajechaŭ, kab akazać brackuju dapamohu. Kab pabačyć svabodnuju krainu. A jašče — atrymać dośvied.
«NN»: Vy nie ličycie ŭkrainskuju vajnu čužoj dla Biełarusi?
Ł: Absalutna nie. Kali b va Ukrainie ŭstalavaŭsia režym kštałtu taho, što ciapier u Rasii ci navat Biełarusi — heta była b zdrada. Nielha kazać, što situacyja va Ukrainie nijak nie źviazanaja ź Biełaruśsiu. Biełarusy chočuć pa-chitramu pierasiedzieć hetuju vajnu, kab ich nie začapiła. Na vajnie, viadoma, strašna. Ale nie nastolki, kab samomu stanavicca, pa-rusku kažučy, BIESČIESTNYM. Lepš ja budu vajavać, ale rabom nie stanu.
«NN»: A što samaje strašnaje na vajnie?
Ł: Straty. Ź ich i składvajecca ŭspryniaćcie vajny. Ja strachu nie adčuvaŭ, adčuvaŭ tolki hnieŭ. Pa sutnaści, strachu i nie pavinna być, tolki spakoj. Bo spakoj dapamahaje tabie ŭ ekstremalnych situacyjach. Što tyčycca strataŭ, to ŭ peŭny momant adbyvajecca naminalizacyja…
«NN»: Vy skazali — mabilizacyja?
Ł: Naminalizacyja. Kali ŭsio heta ty składvaješ u adnu papku «Straty». [Hety linhvistyčny termin užyvajecca i ŭ psichałohii, i ŭ fiłasofii časam. Značeńnie tam u tym liku — najvyšejšaja stupień abahulnieńnia. — Red.]
«NN»: Vy šmat sustrakali biełarusaŭ na hetaj vajnie?
Ł: Čałaviek siem-vosiem. Bačyŭsia ź imi, razmaŭlaŭ. Ciapier u bataljonie «Danbas» zastałosia čałavieki try-čatyry biełarusaŭ.
Astatnija žyvyja, navat nie paranienyja. Ale tak skłałasia, što jany byli vymušanyja źjechać z zony bajavych dziejańniaŭ — siamja paklikała ci inšyja pryčyny. A pra atrad «Pahonia» ja šmat čuŭ, ale nie sutykaŭsia ź imi.
«NN»: Ciapier šmat havorać pra kamandzira «Danbasa» Siamiona Siamienčanku. Što Vy možacie raskazać pra hetaha čałavieka?
Ł: Heta valavy čałaviek, z charaktaram. Ja dapuskaju, što ŭ jaho mohuć być palityčnyja ambicyi, bo pa jaho inicyjatyvie była stvoranaja viadomaja arhanizacyja «Danbas».
«NN»: Dyk što ŭsio ž zdaryłasia pad Iłavajskam? Čamu Vy trapili ŭ zasadu, u akružeńnie?
Ł: Mieniedžmient kiepska naładžany. Kali b byŭ dobry mieniedžar, to Iłavajsk zastaŭsia b za nami.
«NN»: A niedaacenki praciŭnika nie było?
Ł: Nichto nie čakaŭ, što tam buduć rasijskija vojski. Ja ŭvohule razhladaju Iłavajsk jak našu pieramohu, niahledziačy na šmatlikija achviary. Nas čakali ŭ zasadzie, ale my zmahli zachapić 2—3 tanki, 3—4 BTRy, uziać pałonnych. Heta doraha kaštuje.
«NN»: A jakija ciapier nastroi ŭ «Danbasie»?
Ł: Samyja roznyja pačućci. Nichto nie baicca pamierci. Ale nie chočacca, kab śmierć my sustreli pa duraści. Bajcam ciažka źmirycca z takim stanam rečaŭ, što jość ciapier.
«NN»: Što hałoŭnaje Vy vynosicie z hetaj vajny?
Ł: Treba umieć canić čas, jaki ŭ ciabie jość.
* * *
Bataljon terytaryjalnaj dapamohi Danieckaj vobłaści «Danbas» byŭ utvorany viasnoj hetaha hoda. Hałoŭnaja meta bataljona — zachavańnie niepadzielnaści Ukrainy, źniščeńnie ŭzbrojenych terarystaŭ. Kamandzir bataljona — Siamion Siamienčanka.
