«Mova ci kava»: «Heta ž moŭnaja revalucyja!»
Učora startavali abnoŭlenyja kursy «Mova ci kava».
Kursy padzialilisia na dźvie płyni. Adna zastałasia na starym miescy ŭ halerei «Ŭ» i majuć zaraz nazvu «Mova nanova». Druhija ž, pad kiraŭnictvam Kaciaryny Kibalčyč, adnavili svaju dziejnaść u tvorčaj prastory «Cech».
Viadučych było niekalki: litaratarka Valaryna Kustava, viadučyja «Biełsata» Franak Viačorka dy Aleś Zaleŭski, litaratar i muzyka Uładź Lankievič dy režysior Vasil Drańko-Majsiuk, jaki svajoj charyzmaj i enierhijaj zapalvaŭ usich.
«Cech» značna bolšy za halereju «Ŭ», adnak miesca ŭsim, chto pryjšoŭ na pieršy zaniatak, nie chapiła. Sabrałasia bolš za sotniu ludziej.
Pieršy zaniatak byŭ pryśviečany temie «Hramadskaje charčavańnie». Pačałosia z samoha termina: usim prapanavali da nastupnych zaniatkaŭ padumać nad stvareńniem novaha słova, jakoje b stała na zamienu niedarečnaj kalcy z rasiejskaj, «abščepitu». Čaho tolki nie prapanoŭvali — hurtacharč, hramadacharč.
Paśla znajomstva sa słoŭnikam pa temie Drańko-Majsiuk prapanavaŭ słuchačam razyhrać nievialičkija scenki z dyjałohami. Scenki byli padrychtavanyja roznych žanraŭ: žachi, mieładrama, navat hreckaja trahiedyja pra hramadskaje charčavańnie. Voś tut razyšlisia ludzi nie na žart, ledź układalisia ŭ čas.
Ale samy smak čakaŭsia naprykancy. Była zapłanavanaja dyskusija pra miesca biełaruskaj movy ŭ miescach hramadskaha charčavańnia: tut i nieabchodnaść viedańnia movy aficyjantami, i stasavańnie z klijentami, i šmat čaho inšaha. Płanavalisia hości — ułaśniki viadomych u Minsku kaviarniaŭ dy restaracyj, ale nie ŭsie ź ich pryjšli. Cikavy ŭniosak u havorku zrabili biełaruskamoŭny aficyjant z bara «Małaskina» dy śpiavačka Palina Respublika — jak ekśpiert pa kaviarniach…
Adzin z naviednikaŭ, naciahvajučy kurtku, na raźvitańnie skazaŭ: «Heta ž moŭnaja revalucyja!»
