Антось Рудак. Наша будучыня
Дзяды жылі на беразе ракі,
А потым адышлі на іншы бераг.
Нас разьдзялілі доўгія вякі
Чужое мовы, звычаяў і веры,
Але мы чуем продкаў галасы
І адчуваем іхнюю прысутнасьць,
Прыходзячы ў сасновыя лясы,
Якія ад адчаю берагуць нас.
Мы вернемся, як абяцалі ім,
Мы выжывем – хай гэта немагчыма,
І праз тысячагоддзі паглядзім
У будучыню іхнымі вачыма,
Бо мы сабе ня крэсьлілі мяжы
І будзем жыць і множыцца бясконца,
У краі, дзе каменныя крыжы
Растуць, сагрэтыя праменьнем сонца.
0
0
0
0
0
0
Па-беларуску выходзяць бразільскія народныя казкі
 1
Каментары
Каб пакінуць каментар, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера
Рэстаўратарскі цуд адбыўся ў Стоўбцах ФОТА
 1
Пятроўскі і Дзермант пачырванелі
 9
Марына Васілеўская расказала, чым плануе займацца далей
 3
Пратэрмінаваная вяндліна і размарожаная рыба: дзяржкантроль зазірнуў у «Святлафор» у Магілёве
 6
Асудзілі маці траіх дзяцей з Віцебска, якая забіла сякерай котку і яе кацянят, а відэа выклала ў сацсеткі
 7
Адзіную славутасць Клімавічаў фактычна знеслі ФОТА
 6
Каб скарыстацца календаром, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера