Знайсці
01.04.2020 / 23:0916РусŁacБел

Аналітык назваў слабыя месцы ў беларускай стратэгіі барацьбы з каранавірусам

Спроба пераняць досвед Паўднёвай Карэі разумная, але для яго рэалізацыі патрэбны адзін ключавы момант: вычарпальнае інфармаванне грамадства пра кожны канкрэтны выпадак, піша Андрэй Елісееў.

На што спадзяецца Міністэрства аховы здароўя Беларусі ў барацьбе з каранавірусам? Фактычна на карэйскую мадэль. Яна складаецца ў наступным: усеагульныя каранцінныя меры і забароны на перамяшчэнні не ўводзяцца, затое дзейнічае добра арганізаваная мадэль тэсціравання на каранавірус разам з эфектыўнай ізаляцыяй тых, хто захварэў, а таксама высочванне і адпраўка на каранцін іх кантактаў.

Як паказаў выпадак Паўднёвай Карэі, гэтая стратэгія рэальна дзейсная (праўда, школы як мінімум там усё ж зачынілі) пры выкананні важных умоў. На жаль, у Беларусі ключавая з іх адсутнічае, пра гэта ніжэй.

Паўднёвая Карэя сапраўды здзівіла, узяўшы пад кантроль эпідэмію, якая ў сярэдзіне лютага раптам выйшла з-пад кантролю. Сітуацыя развівалася наступным чынам: на працягу першага месяца былі выяўленыя ўсяго 30 выпадкаў заражэння і ніводнай смерці. На працягу наступных 10 дзён колькасць выяўленых выпадкаў узрасла да 2300(!) з-за адной сацыяльна актыўнай жанчыны, якая заразіла дзясяткі чалавек. На дату 30 сакавіка было ўстаноўлена амаль 10 тысяч выпадкаў заражэння, 158 смерцяў. І гэта параўнальна нізкі паказчык, улічваючы рэзкі рост у сярэдзіне лютага, які першапачаткова заспеў карэйскі ўрад знянацку.

Вулічны пункт экспрэс-тэсціравання на каранавірус у Пусане (Паўднёвая Карэя)

Але ён хутка зарыентаваўся і адыграў, абапіраючыся на ​​навуковыя пошукі і здаровы сэнс.

У Карэі, па-першае, тэсціраванне нашмат больш масавае, у той час як у Беларусі паведамляецца пра складанасці з яго праходжаннем.

Па-другое, там тэсты выдаюць дакладны вынік з верагоднасцю 98%, а ў нас пастаянна паведамляюць пра супярэчлівыя вынікі.

Па-трэцяе, там мае месца эфектыўная ізаляцыя тых, хто захварэў і, як мяркуецца, заразіўся. А працуе гэта толькі тады, калі ёсць высокі ўзровень даверу паміж насельніцтвам і ўладамі. На гэта, дарэчы, ужо неаднаразова скардзіліся беларускія чыноўнікі. Маўляў, людзі ўтойваюць інфармацыю пра тое, з кім кантактавалі і калі.

Дык калі ў Беларусі Міністэрства аховы здароўя вяшчае, што пацыентаў з каранавірусам з апаратамі штучнай вентыляцыі лёгкіх у краіне няма, а яны сапраўды ёсць, калі рэальная статыстыка замоўчваецца, а адказы на сур'ёзныя пытанні — бедныя, смешныя або зусім адсутнічаюць, калі дзяржтэлеканалы і кіраўнік высмейваюць вірус як байку і «псіхоз», то пра які ўзаемны давер можа ісці гаворка?..

Вось што сказала міністр замежных спраў Карэі з гэтай нагоды: «Ключ да нашага поспеху [у барацьбе з каранавірусам] — у абсалютнай адкрытасці з грамадскасцю: інфармаванне пра кожную дэталь з нагоды развіцця віруса, яго распаўсюджвання і дзеянняў урада».

То-бок Беларусь першапачаткова нацэлілася на тэарэтычна дзейсную стратэгію. Але яна не спрацавала як трэба, ланцужок заражаных страчаны. Справа ў тым, што ўлады не настроілі грамадскасць на сур'ёзнае стаўленне да віруса і атруцілі ключавы інгрэдыент гэтай стратэгіі — давер грамадскасці.

Гэта тое, пра што ўчора ў сваёй публікацыі распавёў Фрэнсіс Фукуяма: поспех супраціўляльнасці краіны да каранавіруса вызначаецца адной важнай рэччу, незалежнай ад тыпу палітычнага рэжыму (дэмакратыя ці аўтарытарызм), — даверам грамадства да ўладаў. Яго ў Беларусі няма.

Андрэй Елісееў, facebook.com

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй
ананімна і канфідэнцыйна?

Клас
Панылы сорам
Ха-ха
Ого
Сумна
Абуральна
Каб пакінуць каментар, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера
Каб скарыстацца календаром, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера
ПНАЎСРЧЦПТСБНД
123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031