Рыгор Шэрда. Меч Максіма Багдановіча

Біце ў сэрцы іх! Біце мячамі!
Не давайце чужынцамі быць!
Хай пачуюць, як сэрца начамі
Аб радзімай старонцы баліць! (М. Багдановіч, «Пагоня»)

Я дзякую табе за меч, Максім, —
За твой клінок, магутны і пявучы!
Хто здрадзіў Беларушчыне, на ім
Павісне, як апошняя ануча!..

Чужынцаў развялося — не злічыць.
Што горай, гэта ж — крэўныя чужынцы…
З глыбіняў часу чуецца: «Сячы!
Як прашчур сек тэўтонаў на дзядзінцы!»

…Нахлынуць валам вобразы хлусні,
Распушчанай наймітамі тырана…
О Божа! Уратуй! Абарані! —
Каб я за абязвечаныя дні

Адпомсціў крэўным вылюдкам старанна!

Я дзякую табе за меч, Пясняр!
Ён радасць падарыў маёй нядолі!
Наносіць гнеў разлічаны удар,
І сэрца вызваляецца паволі…

Рыгор Шэрда

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй
ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару
«Нашай Нівы» ў ТГ

0

0

0

0

0

0