Уладзімір Някляеў. Птушкi ў вырай ляцяць + аўдыё песні «Сяброў»
Узняўся над лесам свiтанак крылаты,
I зорка упала, як кропля з вясла.
Там кружыцца бусел над роднаю хатай,
Чакае матуля мая...
21 сакавіка — Сусветны дзень паэзіі. Да гэтага дня на сайце «Нашай Нівы» штодзень — адзін класічны верш Уладзіміра Някляева, які працягвае заставацца пад хатнім арыштам.
Птушкi ў вырай ляцяць, не пакiнуўшы ў гнёздах нiкога,
У знямелых лясах ападае лiсцё да вясны,
Гэта наша пара, нас паклiкала з дому дарога,
А матулям пра нас будуць снiцца бясконцыя сны.
Узняўся над лесам свiтанак крылаты,
I зорка упала, як кропля з вясла.
Там кружыцца бусел над роднаю хатай,
Чакае матуля мая.
Ад крынiчнай вады на губах застаецца гарчынка,
На суровай мяжы падае нам удача руку.
Стаяй гай над зямлёй праплывае, плыве аблачынка,
Як хустынка плыве, што ўпусцiла матуля ў раку.
Больш вершаў Някляева — тутака.
0
0
0
0
0
0
Усевалад Сцебурака. Нічога са мной не паробіш… Верш
 1
Каментары
Каб пакінуць каментар, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера
У Гродне пабачылі калібры — спецыялісты тлумачаць цуд
 3
Улады забралі зямлю ў жыхароў Астрашыцкага Гарадка ўзамен на бясплатныя камунікацыі. Але не далі нічога
 3
У Брэсце за «абразу Лукашэнкі» працягваюць судзіць экс-дэсантніка. Але ён памёр у пачатку красавіка
 3
Каб скарыстацца календаром, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера