Vučebnyja patrony, palaŭničyja strelby, makiet: što za zbroju znajšli ŭ Daniłava? Analiz videa
U sieradu dziaržaŭnyja telekanały paviedamili pra vobšuk u fihuranta «spravy bajevikoŭ» Viktara Daniłava. Praŭda, u siužetach ANT i BT pa-roznamu nazyvali zbroju, što była ŭ kadry: u adnych — try karabiny, u druhich — «drabavik i kałašnikaŭ».
«Naša Niva» pasprabavała razabracca, što za bojekamplekt pradstaŭleny na kadrach vobšuku ŭ kvatery Daniłava. U hetym nam dapamahli kampietentnyja śpiecyjalisty, jakija prasili nie nazyvać ich imionaŭ.
Najpierš, na pieršym skrynšocie nie try karabiny, jak śćviardžajecca ŭ siužecie.
Karabin tam tolki adzin — palaŭničy «Sajha-410» (na fota źleva), jaki lehalna pradajecca ŭ Biełarusi i vykarystoŭvajecca dla palavańnia na ptušku i niebujnoha źviera.
U centry — dźvie hładkastvolnyja pompavyja strelby sa źniatymi stvałami i aptyčnymi prycełami.
«Heta dźvie, najchutčej, adnolkavyja palaŭničyja strelby ŭ roznych kolerach. Z tych kadraŭ ciažka skazać, što mienavita za madeli. Ale varyjantaŭ tut nie šmat: heta moža być albo «Bakas», albo IŽ-81 ci MR-133 na bazie IŽa», — skazaŭ surazmoŭca i dadaŭ, što takaja zbroja lehalnaja (pry najaŭnaści dazvołu) i davoli raspaŭsiudžanaja siarod palaŭničych.
Usie našyja surazmoŭcy, praŭda, zabuksavali na vyznačeńni zbroi, jakaja svaim vyhladam nahadvaje AKS-74 (na fota sprava).
«Možna było b padumać, što tut AKS, ale pytańni z prykładam. U hetaha aŭtamata toŭsty stvoł, što robić jaho padobnym da strajkbolnaha pryvada. Ale, adnačasova, adsutničaje dulny tormaz-kampiensatar, z čaho možna zrabić vysnovu, što hety aŭtamat nie bajavy. Najchutčej, heta niejki MMH (masa-habarytny makiet)».
Što datyčyć pakazanych patronaŭ, to tut nie vypadaje sumniavacca, što jany vučebnyja — našyja surazmoŭcy nie raz z takimi pracavali.
«Kali pryjazdžajuć pryzyŭniki, to kožny ź ich prachodzić «vučebku». Pakazanyja patrony — heta toje, na čym maładych sałdat vučać zaradžać mahaziny.
Ab vučebnym charaktary śviedčać pradolnyja vyrazy na bakach. Skažu bolš, bajavyja patrony nie zachoŭvajucca na takich płankach, jakija pakazanyja na videa. U nas takich patronaŭ u vučebkach biez uliku valajecca. U pryncypie, kali aŭtary siužeta pierabłytali karabin z pompavym ružžom, to nie dziŭna, što jany i vučebnyja patrony mahli pryniać za bajavyja. Heta ž možna skazać i pra hranaty. Kaniečnie, pa videa ciažka skazać, bo treba pamacać i pahladzieć va ŭnutr. Ale mianie zasmuciła najaŭnaść paškodžańniaŭ na korpusie, umiacin».
«Z sapraŭdnaj zbrojaj tak nie abychodziacca, kali škadujuć žyćcio, viadoma. Mahu tolki skazać, što mulažy hranat pradajucca svabodna. Taksama jany jość u kožnaj škole. Na treniroŭkach z asabovym składam takija hranaty hublajucca ŭ nieźličonaj kolkaści i potym znachodziacca, pa zaviadzioncy, u kišeniach «dembielaŭ», jakija chvalacca pierad svaimi dziaŭčatami suvienirami z vojska», — skazaŭ ekśpiert pa zbroi i dadaŭ, što drobavyja palaŭničyja patrony na fota mohuć być u karobkach z nadpisam «Professional-Safari» — takija vykarystoŭvajucca ŭ hładkastvolnaj palaŭničaj zbroi.
