«Jašče raz ab dzialbie Biełarusi»
Jašče raz ab dzialbie Biełarusi. Dziakujučy vajnie Maskvy z Varšavaj, naša ziamla pabiłasia na try kavali. «Siaredniaja Litva» z stalicaj Vilniaj, na katoruju ciahnie ruku etnahrafičnaja Litva. Haradzienščyna i čaść Minščyny biez usialakaha vialikaha centru, aproč Horadni, — heta majeć adyści da Polščy. Minsk, Viciebsk, Smalensk, Mahiloŭ siadziać u łapach rasijskich kamisaraŭ. Usie hetyja čaści zachoplenyja vajnoj, katoraja ich kančajeć rujnavać.
«NN». №4. 1920.
«NN»: novaja staronka. «Našu Nivu» nie ŭklučyli ŭ padpisny katałoh. My daviedalisia pra heta ad čytačoŭ, jakija sprabavali padpisacca na hazietu. Pravieryli: sapraŭdy niama. Pry hetym nijakich paviedamleńniaŭ ad «Biełpošty» redakcyja nie atrymlivała. «NN» pačnie pa-inšamu vydavacca i raspaŭsiudžvacca. A naš hałoŭny pratest — biełaruskaja mova. Movy nie zabaroniš. Movy nie zahłušyš.
«NN». №43. 2005.
