Łukašenka: Uroki vajny zabytyja — znoŭ biare vierch nie siła prava, a prava siły
Pamiatać trahičnyja ŭroki Druhoj suśvietnaj vajny zaklikaŭ Alaksandr Łukašenka, vystupajučy na vajennym paradzie ŭ honar 70-j hadaviny Pieramohi ŭ Vialikaj Ajčynnaj vajnie.
«U vialiki i śvietły pieramožny majski dzień mnohim zdavałasia, što vajna nikoli nie vierniecca. Ale novyja časy nie prynieśli čałaviectvu zbavieńnia ad vojnaŭ.
Siońnia my bačym: trahičnyja ŭroki vajny zabytyja. Znoŭ biare vierch nie siła prava, a prava siły. Znoŭ irvucca snarady, pałajuć pažary i hinuć ludzi», — adznačyŭ Łukašenka.
I śviet, i Jeŭropa nabližajucca da niebiaśpiečnaj rysy, skazaŭ biełaruski kiraŭnik. Pavodle jaho mierkavańnia, ciapier jak nikoli važna pamiatać uroki Vialikaj Ajčynnaj. «Pamiatać pra hetyja ŭroki pavinny i palityki, i kiraŭniki, i narody. Najvažniejšy z hetych urokaŭ taki: niama ničoha bolš kaštoŭnaha za mir, — skazaŭ Łukašenka. —
Nijakija ambicyi, nijakija raźliki, nijakija intaresy nie vartyja taho, kab prynosić im u achviaru čałaviečyja žyćci».
Jak padkreśliŭ kiraŭnik biełaruskaj dziaržavy, usim ciapierašnim palityčnym lidaram, niesumnienna, budzie karysny mudry vopyt kiraŭnikoŭ krain antyhitleraŭskaj kaalicyi. «Jany zmahli pieraadoleć nieprymirymyja idejnyja roznahałośsi i razam pieramahli fašyzm. Liču hłyboka simvaličnym, što na našym paradzie ŭračystym maršam razam ź biełaruskimi voinami projduć pradstaŭniki ŭzbrojenych sił Rasii i Złučanych Štataŭ Amieryki», — padkreśliŭ Łukašenka.
U toj ža čas, pradoŭžyŭ jon, na paradzie ŭ Maskvie čakanili krok biełaruskija armiejcy, demanstravałasia technika, stvoranaja pry ŭdziele biełaruskich pradpryjemstvaŭ vajenna-pramysłovaha kompleksu.
Łukašenka adznačyŭ, što Vialikaja Pieramoha ŭ vajnie padaryła ŭsiamu śvietu žyćcio i svabodu. «Da Pieramohi nas praviali čatyry hady žorstkaj baraćby, kryvi i achviar. Šlach ad Bresckaj krepaści da Bierlina byŭ nie pa-čałaviečy ciažkim. Hałoŭny ŭdar fašystaŭ pryniała na siabie biełaruskaja ziamla. Tut razyhralisia najbolš žorstkija i trahičnyja padziei pačatku vajny. Mienavita tut, na ziamli Biełarusi, byŭ pachavany hitleraŭski płan małankavaj vajny i zakładzieny padmurak budučaj Vialikaj Pieramohi», — padkreśliŭ kiraŭnik dziaržavy.
«U tyle ŭ viermachta byŭ adkryty druhi front — front narodnaj partyzanskaj vajny. Bolš za paŭmiljona našych suajčyńnikaŭ stali narodnymi mściŭcami. Jany biaźlitasna bili akupantaŭ, ačyščali ad ich rodnuju ziamlu. Da kanca 1943 hoda bolšaja častka terytoryi Biełarusi kantralavałasia narodnymi mściŭcami. Vorahi kidali suprać nas sotni tysiač karnikaŭ. Jany dziejničali z varvarskaj pieršabytnaj žorstkaściu, raŭnavali ź ziamloj našy harady i vioski, viešali, rasstrelvali i palili žyvymi našych žančyn, dziaciej i starych. Z nami viali vajnu na poŭnaje źniščeńnie. Nas nie złamali, my vystajali i pieramahli! Ale ŭ hetaj bitvie Biełaruś paniesła vielizarnyja straty, i hety strašny bol nie moža zahaić navat čas», — skazaŭ Łukašenka.
