Наста Кудасава. Лепей стаі ды растай…

***

лепей стаі ды растай,
бо расстанне —
it’s time…
стань
абрыкосавым снегам,
наліплым на шыбы.
дзе той адзіны,
хто счытвае нас без ліста,
хто гэту прорву цябе
ў маім целе
зашыў бы?
неба зжавала язык.
блізарукасцю рук
я разбіраю адно твае вусны і плечы.
літары ўсіх алфавітаў
звываюцца ў гук —
той,
што не мае наймення ў жыцці чалавечым.

0

0

0

0

0

0