Chto taki abaronca Kurapataŭ Dzianis Urbanovič?
Adnym z najbolš jarkich abaroncaŭ Kurapataŭ staŭ Dzianis Urbanovič, jon byvaje la restarana «Pajedziem, pajadzim» štodnia. Niekalki razoŭ byŭ prosta pad kołami aŭtamabilaŭ, ale nie prapuskaŭ nikoha. Chto jon taki?
Na prośbu raskazać pra siabie, Urbanovič pačynaje z kryminalnaj spravy, jakuju zaviali na jaho ŭ 2015 hodzie. «Ja paśla prezidenckich vybaraŭ sieŭ na dva hady. Za što? Źniaŭ dziaržaŭny ściah nad budynkam ŭ vioscy Korańščyna ŭ Łahojskim rajonie, dzie prachodziła hałasavańnie, a jašče na šyldačcy «vybary» napisaŭ «Za prazrystyja vybary». U vyniku atrymaŭ 2 hady. Razam sa mnoj pasadzili i małodšaha brata Maksima, jon niekalki razoŭ taksama pryjazdžaŭ u Kurapaty», — raskazvaje Dzianis.
Chłopiec paŭhoda siadzieŭ da suda ŭ Žodzinskim SIZA, a astatni čas — na «chimii» ŭ Minsku. «Heta było na vulicy Karatkieviča, takaja pakazalnaja «chimija», kali što nie tak, to adrazu AMAP, pobač čaść Unutranych vojskaŭ. Mianie tam pastavili na ŭlik, jak asobu schilnuju da ekstremisckaj i destruktyŭnaj dziejnaści. Vadzili na pracy dvornikam, ale mianie staralisia nie vypuskać. Čamu dva hady? Śledčyja mnie skazali, kali heta vyjdzie kudyści ŭ presu, to ja atrymaju šeść hadoŭ. Adrazu sprabavali raskrucić, što ja rychtavaŭ vybuchoŭku, palihraf ja prajšoŭ. Potym psavańnie majomaści, spynilisia na «Abrazie dziaržaŭnych simvałaŭ», — praciahvaje aktyvist.
Pra byt minskaj «chimii» jon raskazvaje dastatkova cikavyja rečy. «Kali byŭ Dzień Voli ci Maršy niedarmajedaŭ, to sadžali ŭ kletku, bo bajalisia, što padymu bunt. Načalnikam našaj «chimii» byŭ Tałajka Alaksiej Piatrovič, dyk jon kazaŭ, kab ja pradstaŭlaŭsia tak: «Asudžany «śviadomy» Dzianis Urbanovič». Mianie tam nazyvali «śviadomy». I kazaŭ, kab tak pradstaŭlaŭsia. Maŭlaŭ, voraha treba zaŭsiody bačyć. Pastajanna byli niejkija vobšuki».
Pa vychadzie na volu Urbanovič dałučyŭsia da partyi Mikałaja Statkieviča «Narodnaja hramada». «Vyjšaŭ 29 žniŭnia 2017 hoda, a 8 vieraśnia byŭ užo na akcyi da Dnia vajskovaj słavy. Ciapier ja pad nahladam».
Kaža, što intares da svajoj asoby z boku siłavikoŭ adčuvaje pastajanna. «Na Novy hod mianie zatrymali pa apieratyŭnaj infarmacyi, nibyta ja źbirajusia vyviešvać bieł-čyrvona-bieły ściah na hałoŭnaj jalinie Łahojska, a taksama trucić kałodziežy. Mianie zakryli na dvoje sutak, na sudzie dali dźvie bazavyja za abrazu milicyjantaŭ».
«Mnie 29 hadoŭ, ja rodam ź vioski Michałkavičy Łahojskaha rajona. Ja svajak Adama Varłyhi (Jazepa Hładkaha), zasnavalnika pieršaj biełaruskaj škoły ŭ Barysaŭskim paviecie, aŭtara «Biełaruskaha lemantara». Ja navat žyŭ u jahonaj chacie. Tam visieła šylda, ale pry vobšukach u 2015 hodzie źniali. Adam Varłyha — moj stryječny dziadźka. Jahony brat Kazimir Hładki byŭ rasstralany ŭ Kurapatach», — kaža, što luboŭ da movy ŭ jaho jakraz ad Varłyhi i baćki.
«Vučyŭsia ŭ minskim PTV na zvarščyka. Ciapier pracu znajści nie mahu. U Minsku pracavać nie mahu, bo znachodžusia pad nahladam, a ŭ Łahojsku nichto nie biare. Navat načalnik Łahojskaj milicyi Dźmitryj Miłašeŭski pry mnie zvaniŭ u kałhas, kab mianie ŭziali tudy pracavać. Skazali, što Urbanoviča z takimi kryminalnymi artykułami nie voźmiem. Da hetaha pracavaŭ na «Motavieła», a taksama na adnoj estonskaj firmie. U nas ža ŭ Łahojsku pałova ziemlaŭ naležyć Kataru, a pałova — Iranu. Pracu ciažka znajści», — dzielicca chłopiec.
«Majmu baćku Iosifu Iosifaviču 70 hadoŭ, jon zaciaty paźniakoviec. U chacie navat visić partret Paźniaka, chacia ŭ partyi nie ličycca. U nas u vioscy šmat mužykoŭ byli za Paźniaka, a žonki ichnija za Łukašenku. Nas čaćviora dziaciej u siamji. Baćka hadavaŭ nas adzin. Baćka pracavaŭ vartaŭnikom, ale była vialikaja haspadarka: śvińni, dźvie karovy, koń. Navat žurnalisty pryjazdžali, pakazvali. Baćka mianie padtrymlivaje, tolki baicca, što mnie dzie-niebudź pa hałavie daduć za kutom. Jon by i sam pryjechaŭ, kab trochu maładziejšy byŭ», — raskazvaje Dzianis.
Pa jahonych słovach, ciapier jość pahroza zaviadzieńnia novaj kryminalnaj spravy. «Nibyta ja zalez na terytoryju restarana, abmalavaŭ tam usio. Zapałochvajuć usio. Ja ničoha nie rabiŭ».
«Ja pryjechaŭ siudy, jak tolki daviedaŭsia. Abzvaniŭ usich siabroŭ, usich zaklikaŭ. U mianie tut rasstralany svajak. Kurapaty abjadnajuć usiu apazicyju. Choć kadebešniki dumajuć, što my pierasvarymsia, ale my naadvarot abjadnajemsia. Kurapaty dla mianie śviatynia. Jość Boh, a potym — Kurapaty», — skančvaje pra siabie apovied Dzianis Urbanovič.
