«Da nas jedzie revizor!» Jak na scenie Kupałaŭskaha Pinihin pastaviŭ Hohala na trasiancy i z žančynami ŭ leapardavym
Na vychodnych u Kupałaŭskim adbyłasia premjera Mikałaja Pinihina «Revizor». Režysior adaptavaŭ hohaleŭskuju kamiedyju tak, što časam stanovicca nie zrazumieła: heta ŭsio jašče teatralnaja pastanoŭka ci ŭžo biełaruskaja realnaść?
Hieroi smačna razmaŭlajuć na trasiancy, abmiarkoŭvajuć miestačkovyja prablemy i rychtujucca da pryjezdu važnaha čynoŭnika sa stalicy.
Čas, u jakim adbyvajucca padziei, adsačyć vielmi ciažka — ci heta BSSR, ci sučasnaja Biełaruś: haradničy razdaje zahady navieści marafiet u horadzie i mieści vulicy «Kab było čysta!».
Uvieś śpiektakl prachodzić vielmi emacyjna: na scenie niaspynny ekšn, a hledačy nie pierastajuć śmiajacca. Dekaracyi i kaściumy, z adnaho boku, jaskravyja i zrazumiełyja, z druhoha — va ŭsim svoj mesedž, navat u kantraście pamiž draŭlanaj viaskovaj «elektravyškaj» źleva na scenie i vielizarnaj bramaj, nie ŭłaścivaj haradkam takoha masštabu.
Padčas śpiektakla ŭźnikajuć dvaistyja pačućci: kali byccam by i prychodziš na znajomy jašče sa škoły siužet i viedaješ, čym usio skončycca, ale ŭsie padziei akazvajucca nastolki aktualnyja, što čakajecca niejkaja niestandartnaja raźviazka, jakuju ŭ niejkim sensie i pakazvaje nam Pinihin, prybirajučy čynoŭnikaŭ sa sceny — tak ža lohka, jak ich časam prybiraje kiraŭnictva, paśla niekalkich hadoŭ słužby.
