Забыты вернісаж: выйшла кніга пра гарадзенскіх мастакоў 1860-х – 1930-х гг.
Наталля Маліноўская-Франке вяртае гарадзенцам забытыя скарбы жывапісу, а Гродна вяртае ў шэраг мастацкіх цэнтраў цэнтральнай і ўсходняй Еўропы мяжы ХІХ-ХХ стст. У серыі «Гарадзенская Бібліятэка» пабачыла свет чарговая кніга — «Забыты вернісаж. Творчасць мастакоў Гарадзеншчыны 1860-х — 1930-х гг.», аўтар манаграфіі — беларуская даследчыца Наталля Маліноўская-Франке.
1860-я-1930-я гг. — магутны этап развіцця жывапіснага мастацтва вялікага заходнебеларускага рэгіёну. Расійская палітыка пасля задушэння паўстання 1863 г. моцна адбілася на развіцці культуры Гарадзеншчыны. Менавіта на гэтыя падзеі мастакі Гарадзеншчыны адказалі актыўным пошукам і вывучэннем сваіх каранёў, асэнсаваннем багатай гісторыка- культурнай спадчыны рэгіёна.
Такі жывы зварот да традыцыі вызначаўся нерэалізаванасцю нацыянальнай ідэі, выпеставанай яшчэ рамантызмам у першай чвэрці ХІХ ст.
Жывапісцы Гарадзеншчыны здолелі падыйсці ў сваёй творчасці да арганічнага спалучэння мінулага і сучаснага, традыцыі і навацыі, нацыянальнага і агульнаеўрапейскага.
Творчая спадчына мастакоў Гродзеншчыны, а таксама бібліяграфічныя і архіўныя матэрыялы даюць падставы сцвярджаць, што ў 1860-я-1930-я гг. з Гродзеншчынай былі звязаны жыццём і творчасцю цэлая плеяда мастакоў, якія пакінулі значны след у гісторыі мастацтва жывапісу вялікага цэнтральнаеўрапейскага рэгіёну, які ахоплівае сёння Беларусь, Літву і Польшчу. З аднаго боку, гэта вядомыя мастакі (Казімір Альхімовіч, Фердынанд Рушчыц, Казімір Стаброўскі, Леў Бакст, Генрых Вейсенгоф, Людамір Сляндзінскі, Станіслаў Жукоўскі), чыя творчасць звязана не толькі з Беларуссю, але і з Літвой, Польшчай, Расіяй. З другога боку, у жывапісе Гродзеншчыны гэтага часу працаваў шэраг таленавітых мастакоў (Марыя Гажыч, Марыя Магдалена Бутаўт-Анджэйковіч, Луцыя Балзукевіч, Майсей Лейбоўскі, Зых Буйноўскі, Валянцін Рамановіч ды інш), якія сёння невядомыя або малавядомыя ў гісторыі беларускага мастацтва, але без іх творчых здабыткаў не можа быць поўнага ўяўлення пра жывапіс Гродзеншчыны і Беларусі.
***
Наталля Маліноўская-Франке — кандыдат мастацтвазнаўца, філолаг, журналіст. Асноўнай сферай навуковых зацікаўленасцяў з’яўляецца беларускі жывапіс XIX–XX стагоддзяў і памежны міжнацыянальны культурны дыялог.
Гарадзенская бібліятэка
Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй
ананімна і канфідэнцыйна?
Пішыце рэдактару
«Нашай Нівы» ў ТГ
