«Лепш мова з памылкамі, чым ніякай»
Нельга цыкліцца на гэтым.
«Можна выпраўляць памылкі ў мове, але нельга вінаваціць за іх наяўнасьць. Лепш хоць якая (з памылкамі) мова, чым без памылак, але ніякая. Калі будзем людзей вінаваціць і сароміць за памылкі і русізмы, то проста прыйдзем да таго, што людзі і намагацца размаўляць перастануць», — напісаў чытач Віталь у адказ на тлумачэнне рэдактара ў каментах, чаму памылкі ў НН сустракаюцца часцей, чым на расейскамоўных сайтах.
Вось яно:
«Стан мовы НН — гэта адбітак стану мовы вакол нас. Калі мала мовы ў асяроддзі, людзі яе блытаюць. Вось як тут [гаворка была пра памылку ў адным з артыкулаў]: памылка ідзе ў сказе, які мы цытуем. І памылак у першакрыніцах столькі, што іх усе немагчыма заўважыць. Колькасць памылак звязаны з ростам колькасці матэрыялаў і паскарэннем іх публікацыі — гэта важна для чытачоў. А таксама з тым, што якаснай беларускай праверкі арфаграфіі няма. У нас проці расейскамоўных сайтаў два гандыкапы: у іх мора крыніц на расейскай мове і якасная праверка арфаграфіі пад любыя праграмы й кампы. І — так — аўтары таксама прыходзяць у газету з зусім слабым веданнем мовы.
А стаўленне да гэтай праблемы павінна грунтавацца на двух прынцыпах. 1) Трэба цярпліва і паслядоўна правіць, паляпшаць, паказваць, у тым ліку нам, на памылкі. 2) Нельга цыкліцца на гэтым. Ужо сам факт, што аўтары
