Знайсці
06.07.2012 / 10:0521РусŁacБел

Уладальнікі катэджаў за $3 мільёны змагаюцца за права захаваць сваё жытло

Катэджы на вуліцы Багдановіча ў Мінску ўжо пяты год стаяць проста пасярод будпляцоўкі.

На вуліцы Багдановіча працягваецца схаванае ад старонніх вачэй супрацьстаянне. З аднаго боку будаўнічых барыкад - забудоўшчык буйнога жылога комплексу, з другога - уладальнікі некалькіх катэджаў, што трапілі пад знос, якія адстойваюць у судах сваё права на прыватную ўласнасць. «Брэсцкая крэпасць» -- так ахрысцілі ў народзе 2 асабнякі з чырвонай цэглы-- вось ужо пяты год непарушна стаіць проста пасярод будпляцоўкі.

- Забудоўшчык падключыў войска юрыстаў і чатыры гады спрабуе выжыць нас адсюль, але спробы марныя. Мабыць, у кагосьці ўжо здаюць нервы: дзеянні «Тамбаза» пачынаюць пахадзіць на самадурства, - сказаў нам у тэлефоннай размове адзін з жыхароў «крэпасці», Мікалай, і запрасіў да сябе на важную размову.

Кароткая сутнасць канфлікту:

у 2008 годзе два катэджы былі ацэненыя больш чым у 3 млн долараў. Забудоўшчык, кампанія «Тамбаз», гэтых грошай пакуль не выплаціла, але ад планаў пабудаваць на месцы асабнякоў 26-павярховы дом не адмовілася.

- Я прадпрымальнік, а не ўплывовы чыноўнік, як лічаць некаторыя. Суседзі з другога дома - таксама з бізнесу і да дзяржслужбы адносінаў не маюць. Адміністрацыйны рэсурс і іншыя выдумкі - усё гэта глупства, - пачаў пры сустрэчы Мікалай.

Пазначаць прозвішча і фатаграфаваць сябе ён палічыў неабавязковым.

- Я не герой і не публічны чалавек, - усміхнуўся ён. -

З усіх маіх заслуг перад радзімай можна назваць толькі ўдзел у баявых дзеяннях у Афгане.

- Пра знос пачалі гаварыць у 2004-м, - уводзіць у курс справы ўладальнік катэджа. - Мы напісалі запыт у Глаўмінскархітэктуру, атрымалі адказ: ніхто нас чапаць не збіраецца. І супакоіліся. А ў 2006-м у адной газеце з'явілася артыкул і прыгожая карцінка - на месцы нашых дамоў 26-павярховы хмарачос! Але гэта ўсё праекты. Спадзяваліся, што пранясе. Але не - прыйшлі рыелтары ад забудоўшчыка. Спачатку спрабавалі іх пераканаць, што дамы вельмі дарагія і зносіць іх нявыгадна. У адказ пачулі: гэта не вашая справа --непакоіцца за наш бізнес. Усё ўжо пралічана.

Потым прайшла ацэнка нерухомасці і маёмасці. Па замове «Тамбаза» яе выканала РУП «Інстытут нерухомасці і ацэнкі».

Узважыўшы ўсе «за» і «супраць», людзі пагадзіліся з сумай 3 148 000 долараў за два дамы.

- З выплатай забудоўшчык не спяшаўся, - працягвае Мікалай. - Праз некаторы час нас ставяць перад фактам: свабодных грошай у кампаніі няма. «Тамбаз» працуе на банкаўскіх крэдытах, але, каб атрымаць крэдыт, трэба рашэнне Мінгарвыканкама аб выдзяленні ўчастка. Такім чынам, яшчэ да атрымання сумы мы павінны былі адмовіцца ад прыватнай уласнасці на зямлю.

Жыхары пагадзіліся і на гэтыя ўмовы, і ў ліпені 2008 года была заключаная дамова: паводле Мікалая, у месячны тэрмін пасля прыняцця рашэння Мінгарвыканкама забудоўшчык абавязаўся выплаціць кампенсацыю за знос, а на працягу трох месяцаў жыхары павінны былі вызваліць катэджы. Горад перадаў ўчастак забудоўшчыку ў верасні, але грошы так і не былі заплачаныя - пачаўся крызіс.

Уладальнікі катэджаў звярнуліся да правасуддзя. Справа пачала вандраваць па судах, цяжба расцягнулася на гады.

Высновы з сітуацыі праз тры гады зрабілі ў Мінгарвыканкаме, і 30 чэрвеня 2011-га было прынята рашэнне № 1766: у сувязі з заканчэннем часовага тэрміну карыстання участкам «Тамбазу» загадвалася зноў вярнуць зямлю ў прыватную ўласнасць і выканаць карэкціроўку праекта шматпавярховага жылога комплексу - выключыць з яго 26-павярховы дом.

- Мінуў год - «Тамбаз» гэтае рашэнне не выконвае, - кажа Мікалай. - Забудоўшчык змяніў тактыку. Цяпер ён спрабуе прасунуць ідэю, што

наша зямля павінна адбірацца для дзяржаўных патрэб, а адсяленне - рабіцца сіламі Мінгарвыканкама. Але дзе тут логіка? Будавацца будзе не школа, не бальніца, не метро, а жыллё для камерцыйнай продажу, офісы, крамы і, можа быць, нават казіно.
Хіба гэта дзяржаўныя патрэбы?

Мікалай правёў нас у некаторыя пакоі свайго і суседняга дамоў, за якім ён прыглядае ў адсутнасць гаспадароў.

- Не палічыце за паказуху. Проста хачу запэўніць: усё гэта сапраўды вартае сваіх грошай. За бесцань мы прадавацца не будзем.

Пад зямлёй 2 катэджы злучаныя агульным сутарэннем, у якім ёсць гараж, сауна з басейнам, трэнажорная зала.

- Плошча падвальных памяшканняў велізарная, на падлозе паўсюль плітка, - паказвае гаспадар дома. - Над каменнымі сценамі працавалі дызайнеры.

А ля плота - грады з пятрушкай, кропам і трускалкамі.

- Гэта для душы, - усміхнуўся Мікалай - У нас яшчэ цяплічка невялікая ёсць з памідорамі.

- Суседскія дамы знеслі. Людзі раз'ехаліся па новых кватэрах, а іх каты прыбіліся да нас. Цяпер жонка падкормлівае.

Мы прыехалі на вуліцу Багдановіча ў дзень, калі будаўнікі дэмантавалі дзве пліты часовай пад'язной дарогі да катэджаў. Сёння ад насцілу з пліт не засталося і следу - тут, упрытык да плота дома-крэпасці, пачынаецца будаўніцтва ці то падземнай стаянкі, ці то крамаў.

- Дакументы аб законнасці правядзення гэтых работ даць мне адмовіліся, - працягвае Мікалай. - Выклікаў інспектара Дзяржбуднагляду - разводзіць рукамі: штраф за правядзенне работ без узгадненняў пацягне максімум на тры базавыя велічыні, але будоўлю спыняць я не маю права.

Пад'езд да катэджам «Тамбаз» арганізаваў новы - з боку двара жылога комплексу. Зараз там стаяць шлагбаўм і будка.

- Гэты пад'езд выкананы забудоўшчыкам самавольна, без дазволаў, - сцвярджае Мікалай. - Намеснік кіраўніка раённай адміністрацыі і інспектар аддзела раскопак, якія былі на будоўлі, паведамілі, што накіравалі ў «Тамбаз» афіцыйныя запыты па гэтым пытанні. Давялося выклікаць нарад міліцыі, які канстатаваў несанкцыянаваныя працы. Матэрыялы справы пайшлі ў суд.

- Усімі камунікацыямі мы ўжо залежым ад «Тамбаза». Нашыя ўласныя сеткі перакапалі і знішчылі, а падключылі да іх водаправода, каналізацыі, электрычнасці. Цяпер вось яшчэ пазбавілі вольнага пад'езда. Уздумаецца забудоўшчыку, дык сёння перакрые ваду, а заўтра выключыць святло або заблакуе шлагбаўм, -
згушчае фарбы Мікалай.

Што цяпер маюць збіраюцца рабіць ўладальнікі «крэпасці»? Змагацца далей. Ісці на невыгодныя для сябе кампрамісы яны намеру не маюць. «Калі забудоўшчык не можа выканаць узятыя на сябе абавязальніцтвы - гэта выключна яго праблемы і яго камерцыйныя пралікі», - паўтарае Мікалай.

Ёсць у ўладальнікаў «крэпасці» ідэя звярнуцца па падтрымку да жыхароў новабудоўляў. Напэўна, многія з іх будуць супраць яшчэ адной «высоткі» пад вокнамі. Квартал і без яе будзе перанаселены. Ужо цяпер на гасцявой паркоўцы ідзе барацьба за кожны сантыметр. І гэта толькі адна з праблем жылога комплексу-мурашніка.

- Мы першапачаткова не хацелі, каб нашы хаты зносілі, а цяпер тым больш зробім усё магчымае, каб яны засталіся непарушнымі, - сказаў нам напрыканцы Мікалай. - Зламаць мяне нялёгка. Я пабачыў у жыцці многае і з любой барацьбы прывык выходзіць годна. І грошы не самае галоўнае. На шостым дзясятку ў жыцці ўжо з'яўляюцца іншыя каштоўнасці.

Realt.onliner.by

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй
ананімна і канфідэнцыйна?

Клас
Панылы сорам
Ха-ха
Ого
Сумна
Абуральна
Каб пакінуць каментар, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера
Каб скарыстацца календаром, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера