73-гадовая мама Віталя Шчэрбы падпісала зварот спартсменаў: Я малюся на партрэт Лукашэнкі ранкам і вечарам
А вось сам Шчэрба адмовіўся — сказаў, што па-за палітыкай.
73-гадовая Валянціна Шчэрба — адна з тых, хто паставіў подпіс пад зваротам спартсменаў у падтрымку Аляксандра Лукашэнкі. Сам шасціразовы алімпійскі чэмпіён у спартыўнай гімнастыцы, які цяпер жыве ў ЗША, зрабіць гэта адмовіўся. Валянціна Мікалаеўна ў эмацыйным маналогу растлумачыла «Нашай Ніве» сваю матывацыю.
Валянціна Шчэрба атрымлівае пенсію 411 рублёў. Кажа, на ўсё хапае
«У мяне ўжо тры месяцы такое абурэнне, [ад часу] калі пайшла гэтая Дар’я Домрачава і іншыя. І ўсе маўчаць.
У нас жа ўсяго пару чалавек гэтых здраднікаў.
Столькі было ўсяго ўкладзена ва ўсіх іх! Я ведаю, якія яны стыпендыі атрымлівалі менавіта ад Аляксандра Лукашэнкі. Я тады яшчэ троху круцілася ў спартыўнай сферы.
Я бачыла стыпендыі і думала: нішто сабе! І я ўпэўненая, што гэтыя стыпендыі яны атрымлівалі да сёння. Як так можна?! А якія былі зборы ў Стайках! Якое было харчаванне! Я была проста шакаваная. Ды ім проста трэба маліцца.
Які ж ён (Лукашэнка — «НН») малайчына! Як толькі ён стаў прэзідэнтам, то Віталь сказаў: «Як добра, што менавіта гэты чалавек наш прэзідэнт. Ён проста вельмі правільны». Як можна пляваць на гэтага чалавека? Ён жа курка, што нясе залатыя яйкі. У мяне ў галаве гэта не ўкладаецца!
Калі я ўбачыла ў інтэрнэце, [што пішуць пра Лукашэнку], — хоць ім і не дужа карыстаюся, — то ў мяне сем патоў сыходзіла. Я б ім адказала ўсім, але ў мяне няма інтэрнэту, я ім не ўмею карыстацца. Я б адказала яшчэ тады, калі толькі нараджалася. Няўжо вас усіх купілі? Я ўпэўнена, што ім альбо заплацілі, альбо нешта асабістае.
Чаму мой сын з’ехаў у ЗША? Што, ад добрага жыцця? Бо такія спартсмены, якія нічога не дасягнулі ў жыцці, яго абакралі, ускрылі ягоную кватэру.
Потым Лукашэнка даў Віталю заслужана новую кватэру ў элітным доме. Мне пазваніла Іра, ягоная жонка, кажа, мама, прыязджайце. Я з Масюкоўшчыны прыехала, Іра ўся белая. Яна была з сяброўкай, але тая адышла, спыняецца чорны аўтамабіль, выскокваюць хлопцы, бяруць каляску: «Давайце з намі праедзем». Але там мінакоў шмат было — і яны проста зассалі, прабачце. І яны ўцяклі, нават нумар ніхто не запомніў. Хацелі выкуп за дачку Хрысціну, што ж яшчэ?!
Гэта і падштурхнула Віталя з’ехаць, яны з’ехалі літаральна за месяц. Гэта што, не прычына? Каб не гэтыя два выпадкі, Віталь ніколі б не з’ехаў з Радзімы. Ён кажа: «Якая ў мяне настальгія! Але не магу кінуць свой бізнэс, мне трэба думаць пра сям’ю, пра заробкі сваім людзям».
Віталь і Валянціна Шчэрбы. Фота з ok.ru
У мяне шмат знаёмых у спартыўнай гімнастыцы і кажуць мне: «А што мы можам зрабіць?» Ё-маё, ну вы трэнеры ці не? Я з Тоняй Кошаль гаварыла, яна мне кажа: «Я па-за палітыкай, нічога падпісваць не буду». Ёлкі-палкі, вы людзі ці не? Няўжо ў вас смеласці і патрыятызму не хапае заявіць пра ваша меркаванне? А то ўсе арыентуюцца толькі на тых, хто плюнуў у твар нашай уладзе. Плюнулі і яшчэ ўсялякія гадасці кажуць. Як так можна?
Я Віталіку казала, што такое пісьмо напісалі. «Мама, ты ж ведаеш, што я па-за палітыкай, нічога я не буду падпісваць, у мяне галава за бізнэс баліць». Сынок, я хачу падпісаць, ты не супраць? Не, канечне, як хочаш.
Ён толькі сказаў, што хоча, каб я сябе берагла ад вірусаў розных.
Але ніякай пандэміі няма, каранавіруса няма, і я пра гэта ведаю, і Віталік. Гэты вірус у нас толькі ў галовах. Я гэта магу ўсім даказаць.
Я веруючая, у мяне ёсць сувязь з Богам не на фізічным, а на эфірным узроўні. Я калі нешта задумала і кладуся спаць, то сню сон і ведаю, як яго разгадаць. Мне пакуль сняцца вельмі добрыя сны. Над Аляксандрам Лукашэнка ёсць моцны абярэг. Я сама асабіста ў трох цэрквах у пачатку лістапада замовіла саракавуст, не пашкадавала сваёй пенсіі.
Я малюся, у мяне ёсць партрэт Лукашэнкі, я малюся на яго. Раніцай і вечарам. І за ўсіх нармальных людзей. І нават за гэты натоўп малюся. Мне іх з аднаго боку шкада, але з іншага — у вас ва ўсіх жа ёсць галава?
У мяне ёсць людзі знаёмыя, якія агрэсіўна за катлетную тую (відаць, гаворка пра Ціханоўскую — «НН»). Я выказваю меркаванне, але лаяльна, любячы, а яны нібыта зомбі. Але я ведаю, што ёсць масавы псіхоз, які праз інтэрнэт перадаецца. Я сама калі інтэрнэт пачытаю, то ў мяне так ціск падымаецца, што я думаю, а можа, гэта праўда? Ідзе адурачванне людзей.
У мяне ёсць сусед па дачы. Я яшчэ думаю, а чаго ж ты так выступаеш супраць? Ягоная жонка, якая за Лукашэнку, расказала: «Аказваецца, у яго дзед быў паліцаям, а тата — куркулем». Так яны яго і выхавалі, у такім духу. Але я так была задаволеная, калі ён паехаў у нядзелю ў прыватны стаматалагічны цэнтр, а дадому трапіў толькі а восьмай вечара. Нарэшце да яго дайшло! Калі я нават і памыляюся ў нейкіх дробязях, то час усё расставіць.
Пра Леўчанку я ведаю вельмі шмат, нічога мне пра яе не кажыце. Я ўсё ведаю, але нічога агучваць не буду.
Ад Дашы Домрачавай такога я не чакала! Калі б у мяне былі такія дзеці, як у яе брат, калі б ён вышарваўся па гэтых пратэстах… Я ведаю, які гэта хлопчык, вельмі нават добра. Шкада, што сястра не адвучыла яго ад кепскіх звычак».
