Бабкоў: Севярынец быў цынічна скарыстаны як дымавая завеса для канфлікту Нядбай і Анціпава
Прычынай скандалу ў Беларускім ПЭН-цэнтры было не выключэнне (прыняцце) палітыка Паўла Севярынца, а рознагалоссе ў кіраўніцтве. Пра гэта кажа філосаф і літаратар Ігар Бабкоў.
«Канфлікт між старшынёй ПЭНа Нядбай і першым намеснікам Анціпавым. У канцы другога года ён зайшоў так далёка, што бакі сфармавалі дзве паралельныя адміністрацыі, кожная з якіх вяла свае праграмы. Канфлікт мусіў вырашыцца на з'ездзе. Алексіевіч падтрымала Нядбай і выступіла, як напісаў Фядута, «вогнетушыцелем». Сфармавалі кампрамісную Раду.
Старая каманда не здалася і «падпаліла офіс». Выпадак з Севярынцам быў цынічна скарыстаны як дымавая завеса. Усё, што адбылося далей, — пякельны сорам», — напісаў Ігар Бабкоў.
Расказаць пра ўнутраную кухню ён вырашыў таму, што праз абразы, правакацыі, няправільныя інтэрпрэтацыі вакол сітуацыі рэпутацыя ПЭНа і літаратуры імкліва падае. «Хацелася паказаць тую рэальнасць, з якой паўсталі мыльныя бурбалкі нашых уяўленняў», — патлумачыў ён «Нашай Ніве».
Ігар Бабкоў.
Па словах Ігара Бабкова, у кіраўніцтва ПЭНа былі прынцыпова розныя стратэгіі.
«Нядбай — менеджар еўрапейскага класу, якая прыйшла ў ПЭН пасля работы ў польскіх фундацыях. Яна паспрабавала зрабіць ясную і празрыстую структуру арганізацыі. А Анціпаў, як ён сам казаў, за гарызантальную структуру, таварыства сяброў, якія размяркоўваюць задачы.
Пры ўсёй сімпатыі да таварыства сяброў, гэта вылілася ў цынічную групаўшчыну, пры якой пачалося ўмацаванне ўлады пэўнай групы.
Старая каманда на чале з Анціпавым паспрабавала максімальна выключыць з ПЭН-цэнтра людзей, якія ў іх ўяўленні галасавалі бы супраць і ўключыць сваю групу падтрымкі. Яшчэ крышачку — і быў бы рэйдарскі захоп ПЭНа. Гэта мае інтэрпрэтацыі.
Прыход Алексіевіч і старой гвардыі — спроба вярнуцца да шляхецкай дэмакратыі, калі кожны бок мусіць быць прадстаўлены і мець права голасу», — мяркуе Бабкоў.
Першы намеснік старшыні Беларускага ПЭНа Таццяна Нядбай расказала, што ў іх з Анціпавым сапраўды было рознае бачанне парадку дня арганізацыі і сферы яе дзейнасці.
Таццяна Нядбай.
«У прынцыпе, гэта нармальны працэс — я прыйшла ў арганізацыю са сваімі прапановамі, да большасці якіх не ўсе аказаліся гатовыя.
Пры гэтым, праблемныя сітуацыі нам удавалася вырашаць праз Раду. Мне, вядома, патрэбныя былі памочнікі для рэалізацыі шэрагу праектаў, таму я арганізоўвала сабе такіх памочнікаў. Але ў выніку нам (усім) удалося рэалізаваць значна больш, а ПЭН аброс новымі праектамі, ідэямі, прэміямі».
У чым канкрэтна заключаліся рознагалоссі, Таццяна агучваць не стала.
«Мы шмат пра гэта размаўлялі мінулыя два гады і сёння хацелася б пакінуць гэта ў мінулым і глядзець у будучыню. Цяпер у мяне ёсць усе паўнамоцтвы, каб сфармаваць каманду, якая б працавала на дасягненне мэт, якія стаяць перад арганізацыяй, з улікам мінулых дасягненняў і дзейнасці. А для працы над дакладным вызначэннем павесткі планую прыцягнуць актыўных сябраў арганізацыі», — адказала яна.
Павел Анціпаў адмовіўся каментаваць сітуацыю.
