«У беларускамоўнай ясельнай групе да майго дзіцяці звяртаюцца па-руску. Што рабіць?»
Допіс выкладчыка астраноміі Ліцэя БДУ і папулярнага фатографа Віктара Малышчыца выклікаў вялікі розгалас, бо яго сітуацыя аказалася тыповая.
«Так сталася, што толькі сёння ў гэтым годзе мае Адэлька і Юстынка пайшлі ў садок. Канешне, калі атрымлівалі накіраванне ў аддзеле адукацыі, сказалі, што хочам беларускамоўнае навучанне — у нашым раёне адразу прапанавалі садок №314 (гэта пра Мінск). Мы былі і рады, бо пра яго чулі шмат добрых слоў менавіта ад беларускамоўных бацькоў.
Дзяўчат раскідалі па розных групах, хоць і хацелася, каб яны былі разам: Адэльку — у старэйшую рознаўзроставую, Юсю — у ясельную. Сказалі, што садок не ўвесь беларускамоўны, а толькі гэтыя дзве групы — ну, дзякуй і за гэта.
Але ў гэтай самай ясельнай групе з парогу да нас звярнуліся па-руску і ўся камунікацыя ішла толькі на гэтай мове. На пытанне «WTF?» быў атрыманы адказ, што, маўляў, большасць дзяцей у групе рускамоўныя, таму мы гаворым так, каб ім было зручней. Выхавацелька дадала: «Ну, калі дзіцё звяртаецца па-беларуску, я і адказваю яму па-беларуску». Дык гэта ж яслі! Там дзеці не тое што мовы яшчэ не ўмеюць адрозніваць — некаторыя і проста гаварыць яшчэ не да канца навучыліся.
Яшчэ ўлетку нам казалі, што ўсё будзе ў парадку, што да іх у яслі нават з-за горада бацькі возяць дзяцей, каб вучыцца па-беларуску. Але як бачу, можна было б і не вазіць, а проста аддаць у рускі садок праз дарогу. Для мяне такі падыход дзіўны: на ўвесь раён гэта адзіная беларуская група. Рускамоўныя бацькі ведалі, што аддавалі дзяцей у беларускую групу. Таму няхай або яны вучацца па-беларуску, або няхай бацькі выберуць іншы садок — у радыусе кіламетра там іх яшчэ тры. Мы ж нашмат далей возім — і нічога страшнага.
Таму маю пытанне да тых, хто з такой праблемай сутыкаўся або ведае што-небудзь па тэме: што параіце зрабіць у такой сітуацыі? У мяне толькі адна ідэя — паспрабаваць паразмаўляць з загадчыцай, намякнуўшы, што прыйдзецца скардзіцца ва ўсе інстанцыі. А калі нічога не зменіцца, то скардзіцца. Але не факт, што гэта прынясе плён, а адносіны да сваіх дзяцей сапсую дакладна. Скажыце, як гэтыя групы прапісваюцца ў дакументах — як з беларускай мовай навучання ці з беларускай і рускай? І ці будуць яшчэ якія ідэі?
Ведаю, што пытанне такое шмат разоў уздымалася. Безліч «беларускамоўных» груп у Мінску такімі з'яўляюцца толькі фармальна. А большасць «беларускамоўных» школ за межамі Мінска таксама застаюцца такімі толькі на паперы. Але пра 314-ы садок такога ніколі раней не чуў…»
