Падслухана. З сіраты іздзяёцеся

Задумалі жыхары маланаселенай вёскі купіць новае калодзежнае вядро.

Збіраць грошы даручылі Міхайлавічу, чалавеку адказнаму, былому настаўніку. Даведалася Валя, што і яна мусіць здаць грошы, прыбегла ў хату да Міхайлавіча і лямантуе:

— Грошы збіраеце! З сіраты іздзяёцеся, мой бацька на фронце пагіб!

На той час сіраціне было гадоў пяцьдзясят пяць, на пенсію збіралася.

Васьмідзесяцігадовы Міхайлавіч паглядзеў на яе і з сумам зазначыў:

— Дык і я ж сірата.

Таццяна Барысік

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй
ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару
«Нашай Нівы» ў ТГ

1

0

0

0

0

0