«Коля вельмі дужы малады чалавек — нават раяль перасоўваў»: цікавыя падрабязнасці пра малодшага сына кіраўніка дзяржавы
БелТА
Разам з сынам Аляксандра Лукашэнкі Мікалаем спявачка Юлія Быкава выканала песню «Куточак Беларусі» і распавяла «Камсамолцы», які ён у жыцці.
9 студзеня Аляксандр Лукашэнка ўручыў прэміі «За духоўнае адраджэнне». За ўвасабленне тэмы малой радзімы ў сучасным эстрадным мастацтве ўзнагародзілі аўтараў песень Юлію Быкаву і Яўгена Алейніка.
Сямейная пара стварыла у тым ліку песню «Куточак Беларусі», якую летась выконвала Алена Ланская. Кліп здымалі ў бацькоўскай хаце Аляксандра Лукашэнкі ў Александрыі.
Нечакана для многіх на сцэне падчас цырымоніі ўзнагароджання песню «Куточак Беларусі» выканала не Алена Ланская, а Юлія Быкава — аўтар слоў і музыкі. У гэты час за цёмным раялем знаходзіўся Мікалай Лукашэнка, за светлым — яго музычны педагог Алена Асташкіна-Мысліўчык.
Злева направа: Яўген Алейнік, Юлія Быкава, Мікалай Лукашэнка і Алена Асташкіна-Мысліўчык. Фота з фэйсбука Юліі Быкавай.
Пра тое, колькі было рэпетыцый і які Мікалай Лукашэнка ў звычайным жыцці, Юлія Быкава распавяла «Камсамолцы».
— Юлія, віншуем вас з узнагародай. Песню вы напісалі для Алёны Ланской. Прапанова выканаць яе самой падчас цырымоніі ўзнагароджання стала сюрпрызам?
— Вядома, гэта было поўнай нечаканасцю. Сказалі, што акампаніраваць будзе Мікалай. Я вельмі хвалявалася — гэта адказна. Спачатку мы з Жэням (муж Юліі — прадзюсар і аранжыроўшчык Яўген Алейнік.) Вырашылі, што я буду асобна рыхтаваць вакал, а Мікалай з педагогам самастойна займацца музыкай, каб потым мы сустрэліся на сцэне.
Але Мікалай прапанаваў, каб мы рэпетавалі не дыстанцыйна, а ўсе разам, ўтрох, у адзіным творчым працэсе.
Калі шчыра, для мяне ён раскрыўся, як творчая асоба. Ведаеце, часам бывае, калі малады спартыўны хлопец — можна падумаць, што захапленне музыкай для яго не сур'ёзна. Але гэта той выпадак, калі я ўбачыла зацікаўленасць. Была спакойная, нязмушаная абстаноўка, Мікалай не толькі слухаў, але і сам прапаноўваў музычныя імправізацыі, якія пасля атрымалі развіццё.
— Колькі было рэпетыцый?
— Рыхтаваліся вельмі сур'ёзна, больш за месяц, дакладную колькасць рэпетыцый наўскідку не ўспомню — як мінімум пяць. Пачатковую музычную частку Мікалай рыхтаваў са сваім педагогам, потым мы пачалі рэпеціраваць утраіх.
— Вы ездзілі да Мікалая дадому?
— Не, мы прыязджалі ў спецыяльнае памяшканне - гасціную, памерам з актавую залу ў дзіцячым садку - і там рэпетавалі.
Там стаялі тыя ж раялі, пазней вы маглі бачыць іх на сцэне. Што здзівіла - была сапраўды творчая атмасфера, без напружання і фармалізму.
— Як праходзілі рэпетыцыі, пра што дамаўляліся?
— Абмяркоўвалі не толькі музычную частку, але і наша размяшчэнне на сцэне. Дамовіліся, што аптымальна размяшчацца такім чынам, каб я не стаяла наперадзе, перад раялем. Трэба было цалкам адзін аднаго бачыць, чуць і сінхронна выконваць.
— Мікалай моцна адрозніваецца ад таго хлопца, што беларусы бачаць у тэлевізары?
— Мікалай здольны малады чалавек — я кажу гэта без жадання падлізацца. Артысты часта спадзяюцца толькі на талент, а ў яго прысутнічае працавітасць і адказнасць. Плюс спартыўная загартоўка. Магу сказаць, што Мікалай вельмі дужы малады чалавек — ён нават раяль перасоўваў. Мы абмяркоўвалі, як лепш размясціцца, каб максімальна чуць адзін аднаго.
Раялі стаялі ўшчыльную, і ў нейкі момант Мікалай лёгка перакаціў раяль ў патрэбным кірунку. Мы ж з Аленай Сяргееўнай даволі далікатнага целаскладу. Характар у яго нелегкадумны, і тонкае пачуццё гумару — абстаноўка была нязмушаная.
— Падобна на тое, вы ўжо пасябравалі з Мікалаем?
— Не магу так адразу сказаць, але ў нас сапраўды паўсталі прыяцельскія творчыя адносіны.
Мікалай выхаваны, інтэлігентны малады чалавек, захапляецца музыкай — і сучаснай, і класікай, яму падабаецца джаз.
- Магчыма, абмеркавалі і зачын на будучыню? Можа, стварыўшы для Мікалая песню?
- Ён пакуль не праявіў цікавасці да вакала — займаецца інструментальнай музыкай, хутчэй, асвоіць не вакал, а яшчэ адзін музычны інструмент.
