Уладзімір Някляеў. Не цяпер. Алесю Ліпаю
Не цяпер. Не цяпер. Не цяпер.
А калі? Невядома нікому.
І як звер, і як звер, і як звер,
Зарываешся ў часу салому,
У ашмецце газет і шпалер.
А чаму не цяпер? Бо не час.
Бо сляпыя. Глухія. Нямыя.
На шпалерах — узоры не тыя,
У газетах — даносы на нас.
І ў сляпой, у глухой, у нямой
Старане. У адчаі і стоме
Ты трываеш. Бо шлях за спіной.
Лёс. І молішся ў збітай саломе:
«Божа мой, Божа мой, Божа мой!..»
Каментары
Каб пакінуць каментар, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера
З надыходам лета Расія можа рыхтаваць новы буйны наступ
 3
«Гэта Беларусь»: у інстаграме новы флэшмоб
 1
Не толькі люксавыя аўтамабілі. Якія яшчэ тавары могуць забараніць вывозіць з Польшчы ў Беларусь
 2
Культурнай сталіцай Беларусі абралі Янава
 1
Каб скарыстацца календаром, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера