Наста Кудасава. ***там, дзе лета ахоўвае шчасця няўлоўнага трымт…

там, дзе лета ахоўвае шчасця няўлоўнага трымт,
дзе зялёнага лесу наўсцяж раскашуецца хорам,
там па сцежках чароўных чароўныя ходзяць звяры,
там дагэтуль жывыя давер, спагада і сорам.
лапкай мыш бласлаўляе мурог, а вавёрка дупло
высцілае любоўю — сасны гаспадарлівы пробашч…
там на сцежках зямных мы зямное люляем цяпло
бо не трэба ні раю, ні выраю
там, дзе ты побач.

0

0

0

0

0

0