Ад рэдактара: чаму пра Каталонію — гэта важна
Чаму «НН» так шмат пісала пра Каталонію гэтыя дні? Некаторыя (Пальчыс, Кім, Матолька) гэта крытыкавалі. Патлумачу.
Прычыны не толькі эмацыйныя: беларусам самім яшчэ памятная барацьба за незалежнасць, складанае змаганне, выніку якога немагчыма прадказаць. І не проста памятная — яшчэ не закончаная гэтая барацьба для нас.
Ёсць прычына медыйная. Гэта цікава многім людзям, бо сітуацыя рэдкая: народ спрабуе аддзяліцца ў дэмакратычнай дзяржаве Еўрасаюза.
І ёсць прычына палітычная. Тыя кажуць: будучыня — за інтэграцыяй, нашто гэтыя асобныя мовы, асобныя краіны. А вось маем: заможная Еўропа, усе правы, свабода, а народ хоча мець сваю асобную дзяржаву. Прычым з гадамі гэтае імкненне толькі нарастае.
Чаму для беларусаў вырашэнне каталонскага пытання таксама важнае? Бо і нашаму народу выгадна, каб Еўропа была Еўропай нацый, а не Еўропай імперый.
Ёсць чаго нам павучыцца ў каталонцаў і ў пытаннях тактыкі. Для здабыцця незалежнасці, для вырашэння звышзадачы там аб’ядналіся левыя і правыя — кансерватары, лібералы і левыя радыкалы. Калі б гэтыя тры сілы не сфарміравалі адзіную кааліцыю, яны б не здолелі стаць большасцю ў парламенце і дабіцца рэферэндуму.
Павучальная і іх выйгрышная стаўка на ненасілле.
Многія не падтрымліваюць Каталоніі проста таму, што яе падтрымлівае махавік расійскіх СМІ. Паслухайце, Расія ў дадзеным выпадку вырашае свае дробненькія злабадзённыя задачы — легітымацыя Крыма, Асеціі і г.д. Расія, дзержыморды расійскія прыўладныя, таксама тупа падтрымліваюць усё, што, на іх думку, узмацняе супярэчнасці ўнутры ЕС, часам не вельмі разумеючы сутнасці ўнутрыеўрапейскіх працэсаў сваім палітрукоўскім ай-к’ю (і тым лепш). Але гэта іх парадак дня, не наш.
У Беларусі няма свайго Крыма, няма сваёй Абхазіі, у нас цэльная і адзіная краіна. Калі нас праглынуць, то праглынуць цалкам. Аднак нас не лыгнуць, калі Еўропа будзе Еўропай нацый. І цяжанька ж будзе нам, калі Еўропа зноў стане Еўропай імперый.
Вось чаму НН сочыць у тым ліку за Каталоніяй.
