Берасцейка знайшла спосаб выратаваць гарбуз. Гэты кекс — сапраўдная знаходка
Іна Хоміч вельмі смачна напісала пра сваю кулінарную вынаходку.
Увогуле, гарбузы — ежа для свіней. Я гэта добра ведаю, бо ў мае абавязкі ў школьныя гады ўваходзіла даставаць з іх семкі, каб пасля бабуля магла парэзаць гарбузы на буйныя лусты і, уклаўшы іх на вядро з бульбай, «зварэты свэнём». Пахла гэта ўсё так сабе, шчыра кажучы.
Пасля мне сталі трапляцца людзі, якія гатавалі гарбузы не свінням, а сабе. У маім разуменні яны былі не меншымі вычварэнцамі, чым аматары жабіных лапак.
І вось у мяне самой на стале гарбузовы кекс. Гатую другую восень запар, палюбіла за насычаны мядовы смак, пах спецый і апельсіна. Гарбуз тут не адчуваецца, таму магу з ім мірыцца.
Гатаваць кекс можна між іншым — гэта зусім ненапружна. Гарбуз трэба пачысціць і парэзаць на кубікі, а далей толькі скідваць усё ў міску. У мяне тут порцыя на 1400 грам гарбуза, але я дам, як у мяне ў рэцэпце, на 600 грам. Хоць гатаваць на 600 грам — гэта толькі на аднаго чалавека, скажу шчыра.
Нам патрэбны:
- 600 грам гарбуза
- 1 шклянка разынак
- 2 ст.л. мёду
- цэдра аднаго апельсіна
- 1 шклянка цукру
- цынамон
- ванілін
- мускатны арэх
Усё трэба добра змяшаць і паставіць ці ў мікрахвалёўку, ці на вадзяную баню на 5-10 хвілін, пакуль гарбуз не пусціць сок.
Пасля дадаём або шклянку мукі з разрыхляльнікам, або проста мукі і дзве чайныя лыжкі разрыхляльніку.
Выпякаць кекс трэба пры тэмпературы 180-200 градусаў каля паўгадзіны.
Зверху яго можна пасыпаць мукой ці пудрай. Нават мой кот умінае так, што за вушамі трашчыць.
А яшчэ адна адметнасць гэтага кекса ў тым, што ён заўсёды розны. То сухі, як звычайны кекс, то мокры, як яблычны пірог. Усё залежыць ад сорту гарбуза. Смачна ў любым выпадку, але я ўсё-ткі аддаю перавагу цвёрдым сартам гарбуза. Тады ён не распаўзаецца, а застаецца ў далікатных кавалачках, як цукаты.