Знайсці
19.09.2017 / 10:3833РусŁacБел

Зміцер Панкавец: Не варта кідацца на ўсё яркае і бліскучае, якім ёсць Навальны

Некалі чытаў кнігу «Готланд». Паляк Марыуш Шчыгел напісаў кнігу пра сацыялістычную Чэхаславакію. Ёсць у гэтым творы адзін характэрны момант. 1976 год. Музыкаў гурту Plastic People судзяць за «дармаедства». Пракурор прасіў паказаць іх непастрыжанымі і няголенымі, як ворагаў народу, па тэлебачанні.

У адзін з дзён працэсу Гавэл, абураны той несправядлівасцю, што адбывалася на судзе, выйшаў на вуліцу, дзе сустрэў знаёмага рэжысёра.

«Адкуль ты вяртаешся, Вацлаве, спыталі ў Гаўла».

«З працэсу над андэграўндам».

«Гэта звязана з наркотыкамі?» — зноў спыталі ў Гаўла.

Вацлаў спрабаў растлумачыць, як мог, што адбываецца. Але на гэта сустрэў сухое пытанне: «А што яшчэ новага?»

Гэта значыць, разумееце, усе гэтыя чэшскія дысідэнты, якіх мы сёння так шануем, унутры грамадства ўспрымаліся проста фрыкамі, людзьмі, якім «няма чым заняцца». Вось яны і носяцца па судах. Крычаць там нешта пра свабоду, дэмакратыю, пра нейкіх там палітвязняў.

Я цалкам магу ўявіць у падобнай сітуацыі Паўла Севярынца ці Змітра Дашкевіча. Ды шмат каго яшчэ, якія ідуць абураныя пасля чарговага палітычнага працэсу, сустракаюць свайго школьнага сябра, а яму пофіг. Разумееце, проста пофіг.

І Гавэл быў такім самым фрыкам, як многія ўспрымаюць тых самых Дашкевіча і Севярынца. Але менавіта Гавэл пабудаваў тую краіну, якой мы сёння зайздросцім. Нацыянальную дзяржаву з устойлівай дэмакратыяй, высокімі заробкамі і надзейнай эканомікай.

Не варта кідацца на ўсё яркае і бліскучае, якім ёсць Навальны. «Фрыкі» таксама здольныя на вельмі многае.

Зміцер Панкавец

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй
ананімна і канфідэнцыйна?

Клас
Панылы сорам
Ха-ха
Ого
Сумна
Абуральна
Каб пакінуць каментар, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера
Каб скарыстацца календаром, калі ласка, актывуйце JavaScript у наладах свайго браўзера