Іван Шыла: Споведзь патэнцыйнага алкаголіка, які кідае піць
Іван Шыла.
«21 дзень без алкаголю. Гэта шмат для чалавека, які п'е мінімум раз на тыдзень на працягу ўсіх дарослых гадоў.
Двойчы ўдавалася абыходзіцца без выпіўкі: калі знаходзіўся ў ізалятары і калі ўжываў рэчывы, за якія ў Беларусі прадугледжана вялікая адказнасць.
Алкаголь не прыносіў мне асаблівых праблем (хочацца верыць): я не прагульваў працу, не разводзіўся з жонкай і не займаў на тое, каб пахмяліцца. У мяне не было запояў. Але калі я выпіваў, то шмат. Вечар, які пачынаўся двума келіхамі віна, не мог не скончыцца дзвюма бутэлькамі. Два келіхі піва ператвараліся ў літры. Адна кампанія мянялася на іншую, у крайнім выпадку я мог скончыць вечар дома, прыхапіўшы бутэльку алкаголю ў начніку.
Пахмелле пасля дзвюх-трох бутэлек віна невыноснае. І яно пачало расцягвацца на два дні. Гэта значыць, калі ты выпіў у пятніцу, то прыходзіш у сябе ў панядзелак. Не вельмі.
Але пра добрае. Гэта было не складана. Цвярозыя раніцы вартыя спакойных вечароў. Няма панічных пахмельных нападаў. З тыповых плюсаў я сутыкнуўся толькі з меншымі перападамі настрою. І ў спартзалу стаў хадзіць часцей. Можа, твар пасвяжэў? (Вельмі спадзяюся)
21 дзень занадта мала, каб адчуць доўгатэрміновыя эфекты цвярозасці: я, напрыклад, не скінуў ніводнага кілаграма, кантактую з тымі ж людзьмі, па-ранейшаму лянуюся і зусім не ўяўляю як танцаваць цвярозым.
Таму новы арыенцір — яшчэ дзён 20—30. Потым будзе вялікае выпрабаванне морам і Ізраілем, але там жа ёсць, ёсць добры субстытут алкаголю», — напісаў Іван у фэйсбуку.
