Уладзімір Канаплёў: Я не прыхільнік майданаў у Беларусі, але і супраць жорсткіх захадаў. Трэба дамаўляцца
Старшыня Беларускай федэрацыі гандбола, былы старшыня Палаты прадстаўнікоў Уладзімір Канаплёў даў вялікае інтэрв'ю газеце «Вечерний Брест». Гутарка была не толькі пра спорт, але і сацыяльна-эканамічныя праблемы Беларусі. Закранулі і акцыі пратэсту.
— Краіну ўскалыхнулі маршы «недармаедаў». Ваша ацэнка?
— Не хацеў бы доўга вялізна пра гэта разважаць. Заўважу толькі: калі прымаўся адпаведны дэкрэт, былі добрыя намеры. Але ў што яго ператварылі … Пад дзеянне дэкрэта павінна была трапіць тая частка насельніцтва, якая сыходзіла ад выплаты падаткаў. На жаль, у гэтым плане не ведаю хто, але перабраў, і туды (пад дзеянне дэкрэта.) трапілі і тыя людзі, якія па нейкіх прычынах не маглі знайсці працу або былі звольненыя і гэтак далей, і гэтак далей … атрымалася не тое. Хацелі за добрае пазмагацца, а сутыкнуліся … з тымі праблемамі, з якімі сутыкнуліся.
— У некаторых гарадах маршы разганялі, а ў Брэсце, напрыклад, да ўдзельнікаў пратэстаў выйшлі мэр, старшыня гарсавету, выслухалі так званых дармаедаў, паспрабавалі ім выказаць свой пункт гледжання. Дзе правільней паступілі?
— Да гэтых людзей, якіх вы, а не я, назвалі дармаедамі, у Мінску паспрабавалі далучыцца (і нават ўзначаліць па асобных напрамках) палітычныя праціўнікі ўлады, гэта значыць апазіцыя. Калі ўлада дзесьці памыляецца, апазіцыя заўсёды стараецца гэта выкарыстоўваць … Сталіца ёсць сталіца … Што прывяло да расхіствання ўлады ва Украіне — вы бачылі выдатна. Я таксама не прыхільнік майданаў, але я і не прыхільнік жорсткіх мер. У Брэсце, калі кіраўнікі горада і дэпутаты не пабаяліся выйсці да людзей і растлумачыць сваю пазіцыю, яны паступілі правільна … Я заўсёды аддаваў перавагу дамаўляцца, з кім бы там ні было. Мы ў невялікай краіне жывем.
— З вашага дазволу, яшчэ адно пытанне на гэтую тэму. У Расеі ўлады ў сакавіку жорстка задушылі пратэст моладзі супраць карупцыі, які арганізаваў Навальны. Дзеянні паліцыі, іх празмерная жорсткасць у многіх выклікалі абурэнне. Напрыклад, сусветна вядомы кінарэжысёр Аляксандр Сакураў на ўручэнні прэміі «Ніка» выступіў з прапановай да Дзярждумы: прыняць закон аб тым, каб не біць жанчын на масавых акцыях. Каб нельга было біць дубінкамі ўсіх жанчын, і маладых, і пажылых. Вы б як паставіліся да такой прапановы, калі яе перанесці на беларускую глебу?
- Па-першае, жанчыну біць нізка. Але з іншага боку, калі яна эмацыйна ўзбуджаная, вядзе за сабой натоўп, заводзіць яе, заклікае да кровапраліцця, трэба ж яе неяк уціхамірыць? Але толькі ў гэтым выпадку - калі ёсць пагроза жыццям іншых людзей, калі жанчына не падпарадкоўваецца законным патрабаванням. Вулічныя акцыі - гэта адмысловае асяроддзе, у натоўпу свая псіхалогія, у ёй павінны разбірацца адукаваныя спецыялісты. На гэта, як правіла, няма часу, рашэнні прымаюцца хутка, таму і магчымыя вось такія «празмернасці» … Вы думаеце, мне прыемна было глядзець па тэлевізары тыя кадры?
