Танцы на касцях: Расійскія СМІ выліваюць бруд на Паўла Шарамета
Адразу пасля забойства ў Кіеве беларускага журналіста Паўла Шарамета ў расійскіх СМІ сталі з’яўляцца паклёпніцкія матэрыялы аб нябожчыку.
«НН» сабрала найбольш адыёзныя ацэнкі дзейнасці Шарамета.
Life.ru: «Беларускі партызан» Шарамет абслугоўваў украінскіх неанацыстаў
Калумніст скандальнага расійскага сайта life.ru Уладзіслаў Мальцаў піша: «Ад лета 2014 года «Беларускі партызан» займаўся адкрытай прапагандай для жыхароў Беларусі — як украінскіх праварадыкалаў, гэтак і беларусаў, што ваююць у розных добраахвотніцкіх батальёнах у зоне АТА. Але больш за ўсё там піярылі і абялялі ўсё той жа неанацысцкі «Азоў».
Урэшце Мальцаў фактычна абвінавачвае ўкраінскіх правых у забойстве Шарамета: «Яму было камфортна там, пакуль праварадыкалы без сарамлівасці і перашкод забівалі дзесьці побач прарасейскіх дзеячаў, якіх Шарамет затым клеймаваў як «пятую калону», занятую «падрыўной дзейнасцю». Але затым раптам нешта пайшло не так».
Regnum: Шарамета забілі свае ж
«Украінскія «крыміналісты» ў ліквідацыі Шарамета, вядома ж, убачылі расейскі след. Лухта несусветная, аднак цяпер модная ва Украіне. Грамадства мае патрэбу ў танізавальных байках пра «расейскую пагрозу». Чым часцей — тым лепш. Тады калектыўны розум вісне, як маламагутны камп'ютар, завалены дзясяткам адкрытых праграм. Аднак Расіі няма сэнсу дэстабілізаваць сітуацыю ў краіне, дзе «дэстабілізатараў» і без таго хапае. Забівалі Шарамета абавязкова свае і зусім не праз журналісцкую дзейнасць», — піша Сяргей Бялоў на чарнасоценскім сайце regnum.ru.
Eadaily.com: русафобія і сепаратызм
«Відавочным сведчаннем арганізатарскіх здольнасцяў Шарамета стаў запуск некалькіх медыйных праектаў, самым вядомым з якіх з'яўляецца «Беларускі партызан». Ідэалагічная лінія дадзеных праектаў прасочвалася досыць выразна: русафобія і падтрымка сепаратысцкіх праектаў на постсавецкай прасторы, радыкальнага нацыяналізму — у Беларусі, ва Украіне, у Грузіі і гэтак далей, гарачая падтрымка лібералізму ў той версіі, якую прынята лаяць і ў Беларусі, і ў Расіі. Фінансаванне сваіх праектаў Шарамет умудраўся атрымліваць з розных крыніц, у тым ліку і расійскіх, аб чым пісалі СМІ.
Не важна, на каго «павесяць» забойства Шарамета — на Пуціна, Лукашэнку, ворагаў яго палюбоўніцы ці Кім Чэн Ына. Сутак не прайшло ад выбуху аўтамабіля на кіеўскім скрыжаванні, а такія безадказныя сцверджанні ўжо апублікаваныя «ведаючымі» людзьмі. На самай справе важна тое, што з такімі людзьмі, як Шарамет, сыходзіць эпоха «ліхіх дзевяностых», — піша яшчэ адно адыёзнае выданне.
«Свободная пресса»: Шарамета забілі, каб абвінаваціць Расію
«Магчымая экзатычная версія: Шарамета забілі, каб абвінаваціць Расею ў смерці чарговага ліберальнага дзеяча. Напрыклад, для таго, каб сарваць нейкія перамовы, або ўзмацніць на іх свае пазіцыі.
Па палітычных мерках, забойства Шарамета — падзея невялікая. Але, напрыклад, смерць Сяргея Магніцкага, які загінуў не па віне расійскіх дзяржчыноўнікаў, паспяхова выкарыстоўвалі, каб увесці санкцыі супраць РФ. Не выключаю, што нешта падобнае можа адбыцца цяпер, і тыя ж ЗША запатрабуюць узмацніць санкцыі ў дачыненні да Расеі», — піша аглядальнік сайта «Свабодная пресса», які рэдагуе вядомы расійскі пісьменнік Захар Прылепін.
«Вежлівая Россія»: Шарамет заахвочваў забойствы данецкіх дзяцей
Гэты тэкст актыўна распаўсюджваецца ў сацыяльных сетках кшталту «Аднакласнікаў» і «Укантакце».
«Паўла выцягнулі з машыны. Ногі адарваныя…
Як у тых данбаскіх дзетак, забойства якіх ён усяляк заахвочваў, хай і ўскосна, з усялякімі прыгожымі паліткарэктным агаворкамі.
Цяпер тыя дзеці сустрэнуць яго на тым канцы тунэля і скажуць: «Прывітанне, дзядзька Паша! Гэта мы. Якіх забівалі твае сябры з «Азова». Як ты, дзядзька Паша?»
А ён ім такой паскардзіцца, са слязамі: «Вельмі баліць!»
«Камсамолка»: Рэвалюцыя даядае сваіх дзяцей
«Павел Шарамет яшчэ доўга пратрымаўся ва Украіне, дзякуючы сваёй непрымірымай і палітычна-спелай, бескампраміснай русафобскай пазіцыі. Ён і расійскую армію на Данбасе шукаў, і трупы пскоўскіх дэсантнікаў лічыў. Але не адгадаў тэндэнцыі. А тэндэнцыя такая, што трэці Майдан кіеўскім уладам цяпер не патрэбен. Ён ад іх мокрага крывавага месца не пакіне, і збегчы, як Януковіч, яны не паспеюць. А вось «непрымірымым», якія сабраліся ў добраахвотніцкіх батальёнах — новы Майдан патрэбны, як паветра. За тры дні да сваёй гібелі Шарамет напісаў апошнюю нататку пра батальён «Азоў» і яго камбата Білецкага, практычна святых людзей, рамантыкаў рэвалюцыі, жыццё гатовых аддаць за радзіму. Прарочыў Білецкаму вялікую палітычную будучыню, супрацьпастаўляў добраахвотнікаў-нацыяналістаў самому Парашэнку. І імгненна пракруціў кола Малоха на адзін абарот, і стала ціснуць у крывавы мармелад сваіх рэвалюцыйных дзяцей. І чужых дзяцей. Гэтых бацькам рэвалюцыі — наогул не шкада», — піша аглядальнік «Комсомольской правды» Дзмітрый Сцешын.
