Як «Паўлінка» ды «Народны» шпарылі па-руску
Піша Уладзімір Падгол.
Тэлерэпартажы з адкрыцця Купалаўскага тэатра ў пятніцу глядзеў у кампаніі сяброў у лазні. Сябры не займаюцца палітыкай, але сочаць за падзеямі, асабліва звязанымі з адраджэннем культуры ды дзеямі ўладара культуры. Тры разы падчас рэпартажаў сябры голасна абурыліся.
Адно з абурэнняў прагучала пры словах уладара тэатраў пра перавод Нацыянальнага тэатра на самаакупнасць. І гэтая тэма даволі шырока аналізавалась у незалежных інтэрнэт СМІ. Прычым, усе аналітыкі — тэатральныя крытыкі — сцвярджаюць неабходнасць датацыяў нацыянальнаму тэатру.
А вось што яшчэ зачапіла маіх сяброў — гэта рускамоўныя выказванні «зорак» Купалаўскага.
У кадры бачна, як сядзіць у крэсле дзяўчына ў строях Паўлінкі, яе аздабляе грымёр, бачна па ўсім, што рыхтуецца да выхада на сцэну і кажа (у тытрах — «Екатерина Олейникова»: «Очень волнительно, потому, что новый театр. Да и я — молодая актриса. Поэтому очень страшно — немножечко. Вот, но я думаю, что все будет очень хорошо, потому что работать с такими актерами как вот в Купаловском театре — замечательно просто».
Тытры «Народный артист Беларуси Николай Кириченко», зьвяртаецца да Лукашэнкі: «Возможно ли рассмотреть такой вопрос: «О возможности увеличения тарифных ставок для сотрудников театра в размере до 70% ?».
І толькі Марыя Захарэвіч, якую ў тытрах прадставілі «Народная артистка БССР», гаварыла
