Пад знакам Пагоні, або Як у Глыбокім улады прасоўваюць мясцовы патрыятызм ФОТАРЭПАРТАЖ
Нехта ж падумаў, што ў Глыбокім пасля правядзення Дня беларускага пісьменства і друку ў 2012 годзе – уся беларушчына з горада і раёна сплыве, як яе тут і не было.
Так, шмат тады было зроблена! Алея Славы з бюстамі ўсіх выбітных людзей краю, мемарыяльныя шыльды на дамах… А што далей?
Праязджаючы сёння па Глыбоччыне, заўважаеш, што нічога бясследна не сплыло. Шматкроць сустракаеш новыя білборды і банэры, накшталт «Глыбоччына – гасцінны край!», «Глыбокае – вішнёвая сталіца Беларусі»…
У самім Глыбокім, у білбордах, заўважная тэндэнцыя — прасоўванне мясцовага патрыятызму.
Нездарма ў 2012-м годзе Глыбокаму далі грошы на свята!
Ёсць такая каманда! Калі хто і не ведаў, то цяпер ведае!
Найлепшыя людзі і штандар з Пагоняй
Здаецца, у Глыбокага ёсць будучыня!
Барон Мюнхгаўзэн вылятае на гарматным ядры з вішнёвага сада. Не здзіўляйцеся, барон Мюнхгаўзен, на самой справе, пахаваны ў Глыбокім на цвінтары Копцеўка. Праўда, не літаратурны герой, але, усё ж, рэальны барон Мюнхгаўзэн.
Глыбачанін – гістарычна замацаваная назва жыхароў горада.
Якая розніца – Віленская губерня ці Віцебская! Глыбокае заўсёды з Пагоняй!
